20 Pułk Artylerii Przeciwpancernej (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
20 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Piotr Posławski

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

4 Brygada Artylerii Przeciwpancernej[1]
Śląski Okręg Wojskowy

20 Pułk Artylerii Przeciwpancernej (20 pappanc) – oddział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

20 pułk artylerii przeciwpancernej sformowany został we wsi Czerwone k. Sum na Ukrainie[2] na podstawie rozkazu nr 05/OU dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 7 maja 1944, w składzie 4 Brygady Artylerii Przeciwpancernej.

Działania bojowe rozpoczął na przyczółku warecko-magnuszewskim. Walczył na Wale Pomorskim pod Mirosławcem i Nadarzycami. Nad Odrą wspierał ogniem piechotę pod Dannenbergiem i Trampo. Szlak bojowy pułk zakończył 8 maja 1945 pod Nauen na północ od Berlina<[3].

Postanowieniem Rady Najwyższej ZSRR został odznaczony Orderem Aleksandra Newskiego[3].

20 lipca 1945 r. oddział przybył do garnizonu Pszczyna. 18 października tego roku został rozformowany.

30 września 1967 stacjonujący w Pleszewie 156 pułk artylerii przeciwpancernej przyjął dziedzictwo tradycji i historyczną nazwę „20 pułk artylerii przeciwpancernej”, a dzień 15 sierpnia ustanowiony został świętem pułku.

Dowództwo pułku[edytuj | edytuj kod]

  • dowódca – ppłk Piotr Posławski (1944–1945)
  • zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – por. Falber
  • szef sztabu – kpt. Ignacy Bogdanowski

Marsze i działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Sprzęt[edytuj | edytuj kod]

Armata przeciwpancerna ZIS-2
Armata dywizyjna ZIS-3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 38.
  2. Jan Krug. Wojska Rakietowe i Artyleria w historii Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9/2000. s. 86-89. 
  3. a b Ways 1967 ↓, s. 125.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
  • Wiesław Chłopek, 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów, Żary: Wydawnictwo „Chroma”, 2005, ISBN 83-922412-3-1, OCLC 69492866.
  • Henryk Lis, Jacek Małkiewicz, Krystian Szymczak, Historia Garnizonu Pleszew, Wydawca 20 Pułk Artylerii Przeciwpancernej, Pleszew, 15 sierpnia 1992 r.
  • Jan Krug. Wojska Rakietowe i Artyleria w historii Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9, s. 86-89, 2000. Warszawa.