U-57 (1938)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-57
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Deutsche Werke AG, Kilonia

Położenie stępki

14 września 1937

Wodowanie

3 września 1938

 Kriegsmarine
Wejście do służby

29 grudnia 1938

Los okrętu

samozatopienie 3 maja 1945

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


291 t
341 t

Długość

43,9 m

Szerokość

4,08 m

Zanurzenie

3,82

Zanurzenie testowe

100 m
Obliczona głębokość krytyczna:
150 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


12 w.
7 w.

Zasięg

6100 km (3800 Mm) przy 8 w. (15 km/h) na powierzchni
67 km (32 Mm) przy 4 w. (7 km/h) w zanurzeniu

Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga

25

U-57 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1938. Pierwszymi dowódcami byli kolejno: Kptlt. Claus Korth i Oblt. Erich Topp.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo służył w 5. Flotylli jako jednostka treningowa (od 29 grudnia 1938 do 31 grudnia 1939). 1 stycznia 1940 włączony jako jednostka bojowa do 1. Flotylli, w ramach której odbył 11 patroli bojowych. Zatopił 11 statków o łącznej pojemności 48.053 BRT, jeden uznany za nieodwracalnie uszkodzony (10.191 BRT), jeden okręt pomocniczy[1], uszkodził dwa statki (łącznie 10.403 BRT)[2].

U-57 zatonął 3 września 1940 w ujściu Łaby po zderzeniu z norweskim parowcem "Rona", w wypadku zginęło 6 członków załogi U-Boota. Podniesiony w tym samym miesiącu i wyremontowany – powrócił do służby 11 stycznia 1941 w charakterze jednostki szkolnej w 22. i 19. Flotylli. Samozatopiony przez załogę 3 maja 1945 w Kilonii (operacja Regenbogen). Wydobyty po wojnie i złomowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. HMS "Durham Castle" – dawny statek pasażerski, zatonął na minie postawionej przez U-57 podczas holowania do Scapa Flow, gdzie miał być wykorzystany w charakterze pływających koszar.
  2. Jeden z nich – storpedowany 21 lutego 1940 brytyjski parowiec "Loch Maddy" – dryfujący po opuszczeniu przez załogę, został później dobity przez U-23.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • www.uboat.net: U-57. [dostęp 2009-03-06]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.net: U-57. [dostęp 2009-03-06]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.pl: U 57 Typ IIC. [dostęp 2009-03-06]. (pol.).