Szczyt NATO w Londynie 2019

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczyt NATO w Londynie 2019
London NATO Summit 2019
ilustracja
Organizacja

 NATO

Miejscowość

Londyn

Data

3–4 grudnia 2019

Uczestnicy

Przywódcy państw NATO

Szczyt NATO
w Brukseli

(11–12 lipca 2018)
Szczyt NATO
w Brukseli

(14 lipca 2021)
brak współrzędnych
Flagi państw członkowskich NATO wzdłuż promenady prowadzącej do Pałacu Buckingham
Sala posiedzeń szczytu NATO w Londynie; 4 grudnia 2019
Prezydent USA Donald Trump z grupą przywódców państw członków NATO; Londyn, 4 grudnia 2019

Szczyt NATO w Londynie – 31. szczyt NATO zorganizowany w Londynie w dniach 3–4 grudnia 2019.

31 szczyt NATO odbył się w 70. rocznicę powołania Sojuszu oraz 30. rocznicę zakończenia „zimnej wojny”.

Sytuacja międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]

Czas poprzedzający szczyt był okresem dużych napięć między krajami członkowskimi NATO. Kontrowersje wzbudzała pogłębiająca się współpraca wojskowa i polityczna Turcji i Rosji połączona z wetem Turcji odnośnie zmiany planów ewentualnościowych dotyczących obrony Polski i państw bałtyckich. Budziła także niepokój sytuacja wewnętrzna USA związana z procedurą impeachmentu prezydenta Donalda Trumpa i z jednostronnym wycofaniem wojsk amerykańskich z północnej Syrii. Także wypowiedzi prezydenta Francji Emmanuela Macrona o „śmierci mózgowej” Sojuszu Północnoatlantyckiego i podanie w wątpliwość sensu art. 5 traktatu waszyngtońskiego wzbudziły niepokój wśród pozostałych państw – członków NATO.

Postanowienia szczytu[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu obrad szczytu opublikowano Deklarację londyńską[1][a].

We wstępie Deklaracji odniesiono się do ważnych dla sojuszu rocznic – 70. rocznicy powołania NATO oraz 30. rocznicy zakończenia „zimnej wojny”[2]. Podkreślono gwarancje bezpieczeństwa członków Paktu, sojuszniczą wolność i poszanowanie wartości czyli demokrację, wolność jednostki, prawa człowieka i praworządność. Potwierdzono trwałą więź transatlantycką między Europą a Ameryką Północną oraz zobowiązania zapisane w art. 5 traktatu waszyngtońskiego. Zwrócono też uwagę na podział kosztów i obowiązków wynikający z sojuszniczego bezpieczeństwa. Podtrzymano wskaźniki 2% ogólnego dochodu narodowego na inwestycje obronne i 20% budżetu obronnego na nowe zdolności[2][3].

W deklaracji szczytu przypomniano, że NATO jest sojuszem obronnym. Wymieniono także zagrożenia czyli: agresywne działania Rosji, terroryzm państwowy i niepaństwowy, zagrożenia cybernetyczne, hybrydowe i nielegalna migracja. W celu właściwego reagowania podjęto decyzję o poprawie gotowości sił sojuszniczych. Zapowiedziano adekwatną reakcję na rozmieszczenie przez Rosję nowych rakiet średniego zasięgu, uznając ten fakt za unieważnienie traktatu o całkowitej likwidacji pocisków rakietowych krótkiego i średniego zasięgu. Po raz kolejny NATO zadeklarowało, że pozostanie sojuszem nuklearnym tak długo, jak długo będzie istnieć broń jądrowa[2][4]. Szczególny nacisk położono też na kwestii partnerstwa. Ponownie potwierdzono sojusznicze zaangażowanie w długoterminowe bezpieczeństwo i stabilność w Afganistanie i w rozbudowę współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych i Unią Europejską. Jako wzmacniającą sojusz, uznano politykę otwartych drzwi i wyrażono nadzieję, że Macedonia Północna wkrótce stanie się kolejnym członkiem[2][5].

W dalszej części deklaracji zapowiedziano inwestycje w nowe technologie i ochronę infrastruktury krytycznej; szczególny nacisk położony zostanie na bezpieczeństwo energetyczne i komunikacyjne (w tym 5G). Uznano, że przestrzeń kosmiczna będzie dziedziną operacyjną NATO, ale z poszanowaniem prawa międzynarodowego. Wspomniano również o rosnącym wpływie gospodarczym i politycznym Chin na arenie międzynarodowej. W ostatnim punkcie dokumentu zaznaczono, że sojusznicza więź i wzajemne zaangażowanie od 70 lat gwarantują wolność, wartości i bezpieczeństwo[2][6].

Uczestnicy szczytu[edytuj | edytuj kod]

Przewodniczący delegacji państw NATO

Inni

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. London Declaration Issued by the Heads of State and Government participating in the meeting of the North Atlantic Council in London.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarychta 2020 ↓, s. 347.
  2. a b c d e NATO Summit Declaration ↓, London 2019.
  3. Zarychta 2020 ↓, s. 344.
  4. Zarychta 2020 ↓, s. 345.
  5. Zarychta 2020 ↓, s. 344–345.
  6. Zarychta 2020 ↓, s. 346.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]