Minoo

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MInoo
Ilustracja
Minoo Liveact 2015
Imię i nazwisko

Paweł Pruski

Pseudonim

Minoo

Data i miejsce urodzenia

28 maja 1982
Świętochłowice

Instrumenty

syntezator, sampler

Gatunki

glitch-hop, monky, muzyka elektroniczna

Zawód

producent muzyczny

Aktywność

2007-nadal

Wydawnictwo

Asfalt Records, Mad Hop Records, Post Label

Odznaczenia
2016 ZIPEE "Cyfrowa Polska" Grant Artystyczny
Strona internetowa

Minoo, właściwie Paweł Pruski (ur. 28 maja 1982) – polski producent muzyczny, twórca muzyki elektronicznej, dziennikarz muzyczny[1]. Związany z wytwórnią: Asfalt Records, Mad Hop Records[2], Post Label[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki działalności muzycznej sięgają roku 2007, kiedy to rozpoczęła się wieloletnia współpraca z Warsaw Electronic Festiwal. W tym samym roku nakładem Eta Label[4] wydany został debiutancki album Material Spirit[5]. Całość wydawnictwa utrzymana była w konwencji łączącej muzykę elektroniczną z jazowym instrumentarium.

W 2009 roku Minoo uczestniczył w projekcie CHOP Tour[6] mającej na celu promowanie polskiej muzyki eksperymentalnej w Chinach. W ramach projektu zagrano 6 koncertów (Foshan, Shenzhen, Changsha, Wuhan, Guangzhou, Hongkong). Powstał również album Improvision[7] (WePlay! Records[8]) w którym kompozycje Minoo współtworzone były z chińskim artystą Sin:Ned[9].

W roku 2011 Minoo nawiązał współpracę z Asfalt Records, czego wynikiem było wydanie solowego albumu White Mice[10]. Całość wydawnictwa utrzymana została w stylistyce łączącej eksperymentalny hip-hop z muzyką elektroniczną. W wyniku trasy koncertowej muzyka Minoo prezentowana była na wielu prestiżowych festiwalach: ArtMuse 2012 (Bocholt)[11], LPM 2012 (Rzym)[12], FreeForm Festiwal 2013 (Warszawa), Festiwal Nowebrzminia 2013[13] (Wrocław). Kolejny solowy album All the World[14] wydany został w 2012 roku nakładem wytwórni Mad Hop Records[15]. Tym razem na albumie pojawiło się wielu gości m.in.: O.ST.R., Teielte[16], Pixelord, Kidkanevil[17], Jon Kennedy, ZBRKLKU. Kolejny solowy album We are Crazy[18] ukazało się w 2016 roku nakładem czeskiego Post Label[19]. W roku 2018 wydany został (Mad Hop Records) album Bangers Must Die![20][21]

Oprócz wydawnictw pod ksywą Minoo w 2018 roku (Four Tape Records[22]) wydany został (jako Pruski) album Sleeping Places[23]. Estetycznie, wydawnictwo porusza się w obrębach eksperymentalnej elektroniki oraz ambientu[24][25]. W roku 2019 wydał kolejny album w estetyce ambientowej Black Birds[26]

Poza działalnością producencką Minoo prowadzi autorską audycję radiową Beat Tools[27] w Off Radio Kraków[28]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Minoo[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł
2008 Material Spirit
  • Data: 1 września 2008
  • Wydawca: Eta Label
2011 White Mice
2012 All The World
  • Data: 1 sierpnia 2012
  • Wydawca: Mad Hop Records
2016 We are Crazy
  • Data: 20 listopada 2016
  • Wydawca: Post Label
2018 Bangers musT Die!
  • Data: 5 stycznia 2018
  • Wydawca: Post Label
2018 Sleeping Places (jako Pruski)
  • Data: 14 września 2018
  • Wydawca: Four Tape Rec.
2019 Black Birds (jako Pruski)
  • Data: 10.09.2019
  • Wydawca: Four Tapes Rec.
"—" album nie był notowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Minoo - Nasi ludzie - Radio Kraków [online], off.radiokrakow.pl [dostęp 2017-05-13] (pol.).
  2. ↑ MAD-HOP [online], MAD-HOP [dostęp 2017-05-09].
  3. ↑ post-label [online], post-label [dostęp 2017-05-09].
  4. ↑ ETALABEL [online], ETALABEL [dostęp 2017-05-09].
  5. ↑ Minoo - Material Spirit [online], Discogs [dostęp 2016-11-07].
  6. ↑ Wojciech Anders, ChoP [online], wef.pl [dostęp 2016-11-07].
  7. ↑ Improvision, by ChoP vol.3(Sin:Ned+Minoo) [online], We Play! Records [dostęp 2016-11-07].
  8. ↑ We Play! [online], Discogs [dostęp 2017-05-09] (ang.).
  9. ↑ Sin:Ned [online], Discogs [dostęp 2017-05-09] (ang.).
  10. ↑ Minoo - White Mice [LP+CD] - AsfaltShop [online], asfaltshop.pl [dostęp 2016-11-07].
  11. ↑ M2C - Institut für angewandte Medienforschung GmbH, artMUSE - Bocholt » ARTISTS [online], artmuse.eu [dostęp 2016-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-19].
  12. ↑ LPM Live Performers Meeting 2012 [online] [dostęp 2016-11-07].
  13. ↑ Zespół, Festiwal NowoBrzmienia 2013 [online], Muno.pl [dostęp 2016-11-07] (pol.).
  14. ↑ Minoo - All The World [online], Discogs [dostęp 2016-11-07].
  15. ↑ MAD-HOP [online], MAD-HOP [dostęp 2016-11-07].
  16. ↑ Teielte | Twórca | Culture.pl, „Culture.pl” [dostęp 2017-05-09] (pol.).
  17. ↑ kidkanevil [online], kidkanevil [dostęp 2017-05-09].
  18. ↑ We Are Crazy, by Minoo [online], post-label [dostęp 2017-05-09].
  19. ↑ post-label [online], post-label [dostęp 2017-05-13].
  20. ↑ Minoo - Bangers Must Die!, „Nowamuzyka.pl”, 14 marca 2018 [dostęp 2018-09-29] (pol.).
  21. ↑ Bangers Must Die !, by Minoo [online], MAD-HOP [dostęp 2018-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-29].
  22. ↑ Home - FourTapes [online], FourTapes [dostęp 2018-09-29] (pol.).
  23. ↑ Sleeping Places, by Pruski [online], Four Tapes [dostęp 2018-09-29].
  24. ↑ Pruski – Sleeping Places, „Nowamuzyka.pl”, 12 września 2018 [dostęp 2018-09-29] (pol.).
  25. ↑ SLALOM PŁYTOWY #26: Aphex Twin, Orbital, Pruski, Yves Tumor, „Onet Kultura”, 14 września 2018 [dostęp 2018-09-29] (pol.).
  26. ↑ Pruski - Black Birds - Nowamuzyka.pl [online], www.nowamuzyka.pl [dostęp 2020-05-12].
  27. ↑ Beat Tools - Audycje - Radio Kraków [online], off.radiokrakow.pl [dostęp 2017-05-09] (pol.).
  28. ↑ Beat Tools - Audycje - Radio Kraków [online], off.radiokrakow.pl [dostęp 2016-11-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Minoo&oldid=67645386”