Hyperolius thomensis
| Hyperolius thomensis[1] | |||
| Bocage, 1886 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Hyperolius thomensis | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Hyperolius thomensis – endemiczny gatunek płaza bezogonowego z rodziny sitówkowatych występujący na Wyspie Św. Tomasza. Największy przedstawiciel rodzaju Hyperolius.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Jest to duży gatunek płaza – długość ciała samców od ujścia kloaki do czubka pyska wynosi 3,6–4,1 cm, a samic 3,6–4,9 cm, co czyni go największym gatunkiem rodzaju Hyperolius – jest to przykład gigantyzmu wyspowego (ang. island gigantism), kiedy to gatunki wyspiarskie osiągają większe rozmiary niż spokrewnione taksony na kontynencie[3]. Ciało jest dość smukłe, a głowa szersza niż dłuższa[4]. Pysk krótki, tępo zaokrąglony[4]. Błona bębenkowa słabo zaznaczona i okrągła[4]. Źrenica pozioma, tęczówka złota[4]. Brak modzeli godowych[4]. Skóra na grzbiecie i brzuchu chropowata, a na klatce piersiowej i spodniej części kończyn gładka[4]. Brak fałdów grzbietowo-bocznych[4]. Grzbiet jednolicie brązowy, zielony lub zielononiebieski[4]. Brzuch pomarańczowy z dużymi czarnymi plamkami[4]. Palce u stop i dłoni pomarańczowe[4].
Zasięg i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Endemit, występuje wyłącznie na wyspie Św. Tomasza – jednej z wysp Wysp Świętego Tomasza i Książęcej[4]. Zasiedla lasy pierwotne, zazwyczaj na wysokościach bezwzględnych powyżej 800 m n.p.m[3][4]. Zasięg występowania wynosi 857 km²[3]. Spotykany zazwyczaj w na liściach i gałęziach od jednego do ponad pięciu metrów nad ziemią[4]. Na granicach lasów pierwotnych i wtórnych obserwuje się mieszańce H. thomensis i H. molleri[4].
Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Nawoływanie samców osiąga częstotliwość 2338–2654 Hz[4]. Do rozrodu dochodzi zazwyczaj w niewielkich zbiorniczkach wodnych w wywrotach, a także w zagłębieniach w drzewach[4]. Jednorazowo składanych jest 20–40 jaj o średnicy 2–2,5 mm, z których wykluwają się kijanki[3].
Status[edytuj | edytuj kod]
Gatunek zagrożony (EN) w związku z niewielkim i poszatkowanym zasięgiem, a także degradacją środowiska naturalnego[3]. Odławiany jest czasami i przetrzymywany jako zwierzę domowe[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hyperolius thomensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Hyperolius thomensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f Pollo, César J. „Guide of Amphibians and Reptiles of São Tomé and Príncipe.” Smashwords/César J. Pollo (2017).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p AmphibiaWeb - Hyperolius thomensis [online], amphibiaweb.org [dostęp 2021-07-21].