Axion plagiatum

	Axion plagiatum
	(Olivier, 1808)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Cucujiformia
Nadrodzina	biedronki
Rodzina	biedronkowate
Podrodzina	Coccinellinae
Plemię	Chilocorini
Rodzaj	Axion
Gatunek	Axion plagiatum
Synonimy
	Coccinella plagiata Olivier, 1808; Exochomus (Axion) plagiatus (Olivier, 1808); Axion plagiatus (Olivier, 1808); Exochomus pilatii Mulsant, 1850; Exochomus (Axion) pilatii Mulsant, 1850; Axion pilatii (Mulsant, 1850); Axion pilatei Casey, 1899; Exochomus texanus LeConte, 1858; Axion texanus (LeConte, 1858); Axion plagiatum var. texanum (LeConte, 1858); Chilocorus pleuralis LeConte, 1859; Axion pleuralis (LeConte, 1859); Axion plagiatum var. pleurale (LeConte, 1859); Axion alutaceum Casey, 1899; Axion plagiatum var. alutaceum Casey, 1899;
	Systematyka w Wikispecies

Axion plagiatum – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae. Zamieszkuje Indie Zachodnie oraz zachodnią i południową część Stanów Zjednoczonych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1808 roku przez Guillaume’a-Antoine’a Oliviera pod nazwą Coccinella plagiata^[1]. Jako miejsce typowe wskazano Indie Zachodnie^[1]^[2]. W 1850 roku przeniesiony został przez Étienne’a Mulsanta do podrodzaju Exochomus (Axion)^[3]. Do rangi odrębnego rodzaju wyniósł ów podrodzaj w 1874 roku George Robert Crotch^[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele niemal okrągłym w zarysie, słabo wydłużonym, wyraźnie wysklepionym, długości od 5 do 7 mm i szerokości od 4 do 6,25 mm. Wierzch ciała jest nieowłosiony, gładki. Ubarwienie jest czarne z wąsko rozjaśnionymi kątami przednio-bocznymi przedplecza i parą czerwonych lub żółtych kropek podbarkowych na pokrywach o zmiennym rozmiarze i kształcie; brak jest plamki na szwie obecnej zwykle u pokrewnego A. tripustulatum. Czułki buduje dziesięć członów, z których trzy ostatnie formują buławkę. Głaszczki szczękowe mają człon ostatni silnie siekierowaty, o ukośnej krawędzi wierzchołkowej. Przedplecze ma nieobrzeżoną podstawę. Charakterystyczną cechą gatunku są brzegi pokryw niepogrubione. Podgięcia pokryw mają małe dołki, w które w pozycji spoczynkowej wchodzą wierzchołki ud. Stopy mają pazurki z czworokątnym, płytkowatym zębem nasadowym. Samica ma pięć, a samiec sześć widocznych sternitów odwłoka (wentrytów); pierwszy z nich u obu płci ma niekompletne linie udowe. Samica ma Y-kształtne infundibulum^[2].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Owad północnoamerykański, w Stanach Zjednoczonych obejmujący zasięgiem południowy zachód Oregonu, Kalifornię, Arizonę, Nowy Meksyk i Teksas, poza tym znany z Indii Zachodnich^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Guillaume-Antoine Olivier: Entomologie, ou histoire naturelle des insectes, avec leurs caractères génériques et spécifiques, leur description, leur synonymie, et leur figure enluminée. Coléoptères. Tome sixième. Paris: Desray, 1808, s. 613–1104 (1044).
↑ ^a ^b ^c Robert D. Gordon. The Coccinellidae (Coleoptera) of America North of Mexico. „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (1), s. 1-912, 1985. New York Entomological Society.
↑ E. Mulsant. Species des Coléoptères trimères sécuripalpes. „Annales des Sciences Physiques et Naturelles, d’Agriculture et d’Industrie, Lyon”. 2 (2), s. 1–1104, 1850.
↑ George Robert Crotch: Revision of the Coleopterous Family Coccinellidae. London: 1874, s. 191.

[Olivier-1] Guillaume-Antoine Olivier: Entomologie, ou histoire naturelle des insectes, avec leurs caractères génériques et spécifiques, leur description, leur synonymie, et leur figure enluminée. Coléoptères. Tome sixième. Paris: Desray, 1808, s. 613–1104 (1044).

[Gordon-2] Robert D. Gordon. The Coccinellidae (Coleoptera) of America North of Mexico. „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (1), s. 1-912, 1985. New York Entomological Society.

[Mulsant-3] E. Mulsant. Species des Coléoptères trimères sécuripalpes. „Annales des Sciences Physiques et Naturelles, d’Agriculture et d’Industrie, Lyon”. 2 (2), s. 1–1104, 1850.

[Crotch-4] George Robert Crotch: Revision of the Coleopterous Family Coccinellidae. London: 1874, s. 191.

[1]

[2]

[3]

[4]