Axion
| Axion | |||
| Mulsant, 1850 | |||
 Axion tripustulatum | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Axion | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Coccinella tripustulata De Geer, 1775 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Axion – rodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae. Obejmuje dwa opisane gatunki.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 1850 roku przez Étienne’a Mulsanta na łamach „Annales des Sciences Physiques et Naturelles, d’Agriculture et d’Industrie” w randze podrodzaju Exochomus (Axion) w obrębie rodzaju Exochomus[1]. Gatunkiem typowym wyznaczona została Coccinella tripustulata[2], opisana w 1775 roku przez Charelsa De Geera[3]. Do rangi odrębnego rodzaju wyniósł go w 1874 roku George Robert Crotch[4].
Do rodzaju tego zalicza się dwa opisane gatunki[2]:
- Axion plagiatum (Olivier, 1808)
- Axion tripustulatum (De Geer, 1775)
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o ciele niemal okrągłym w zarysie, słabo wydłużonym, wyraźnie wysklepionym, długości od 5 do 7 mm i szerokości od 4 do 6,25 mm. Wierzch ciała jest nieowłosiony, gładki. Ubarwienie jest czarne z wąsko rozjaśnionymi kątami przednio-bocznymi przedplecza i czerwonymi lub żółtymi plamkami na pokrywach. Czułki buduje dziesięć członów, z których trzy ostatnie formują buławkę. Głaszczki szczękowe mają człon ostatni silnie siekierowaty, o ukośnej krawędzi wierzchołkowej. Przedplecze ma głęboko wykrojoną krawędź przednią i nieobrzeżoną podstawę. Charakterystyczną cechą gatunku są brzegi pokryw wyraźnie zgrubiałe w formę listewki krawędziowej. Podgięcia pokryw mają małe dołki, w które w pozycji spoczynkowej wchodzą wierzchołki ud. Odnóża mają nienabrzmiałe uda i smukłe, niezmodyfikowane golenie. Pseudotrójczłonowe stopy mają pazurki z czworokątnym, płytkowatym zębem nasadowym. Przedpiersie wypuszcza ku przodowi wąski i na wierzchołkowym brzegu ścięty płat, a wyrostek międzybiodrowy ma pozbawiony żeberek. Samica ma pięć, a samiec sześć widocznych sternitów odwłoka (wentrytów); pierwszy z nich u obu płci ma niekompletne linie udowe. Genitalia samca charakteryzują się płatem nasadowym edeagusa długim, smukłym i wierzchołkowej ⅓ niesymetrycznym. Narządy rozrodcze samicy odznaczają się cienkim odcinkiem przewodu nasiennego krótszym niż jego odcinek grubszy oraz Y-kształtnym infundibulum[2].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj północnoamerykański, w Stanach Zjednoczonych obejmujący zasięgiem południowy zachód Oregonu, Kalifornię, Arizonę, wschodnie Kolorado, Nowy Meksyk, Teksas, Nebraskę, Kansas, Oklahomę, północno-wschodni Teksas, Iowę, Missouri, Arkansas, Luizjanę, Illinois, Indianę, Ohio, Kentucky, Tennessee, Missisipi, Alabamę, Nowy Jork, Pensylwanię, New Jersey, Delaware, Maryland, Dystrykt Kolumbii, Wirginię Zachodnią, Wirginię, Karolinę Północną, Karolinę Południową, Georgię i Florydę. Poza tym znany z Indii Zachodnich[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ E. Mulsant. Species des Coléoptères trimères sécuripalpes. „Annales des Sciences Physiques et Naturelles, d’Agriculture et d’Industrie, Lyon”. 2 (2), s. 1–1104, 1850.
- ↑ a b c d Robert D. Gordon. The Coccinellidae (Coleoptera) of America North of Mexico. „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (1), s. 1-912, 1985. New York Entomological Society.
- ↑ Charles De Geer: Mémoires pour servir à l'histoire des Insectes. Tome cinquième. Stockholm: Pierre Hesselberg, 1775, s. 393.
- ↑ George Robert Crotch: Revision of the Coleopterous Family Coccinellidae. London: 1874, s. 191.