Zeugophora flavicollis
| Zeugophora flavicollis | |||
| (Marsham, 1802) | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Zeugophora s.str. | ||
| Gatunek |
Zeugophora (Zeugophora) flavicollis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Zeugophora flavicollis – gatunek chrząszcza z rodziny Megalopodidae i podrodziny Zeugophorinae. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1802 roku przez Thomasa Marshama pod nazwą Auchenia flavicollis[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 2,5 do 3,5 mm. Głowa jest w przedniej części czerwonawożółta, zaś od przedniego brzegu oczu ku tyłowi czarna. Punktowanie na jej powierzchni jest przeciętnie silne i gęste, przy czym przez środek czoła biegnie wyraźny, szeroki pas pozbawiony punktowania[2][3]. Czułki są czerwonawożółte w części nasadowej i czarne w pozostałej[2]. Czerwonawożółte przedplecze ma boczne brzegi w połowie długości wyciągnięte w zaostrzone na szczytach guzy. Barwa tarczki i pokryw jest czarna. Odnóża są całe czerwonawożółte lub mają czarne uda[2][3].
Larwa ma spłaszczone, żółto ubarwione ciało o zredukowanych odnóżach[4].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Zarówno larwy, jak i postacie dorosłe są oligofagicznymi fitofagami wierzbowatych[4]. Żerują najczęściej na topolach białej, kanadyjskiej i osice[5], ale podawane też są z topoli balsamicznej, topoli czarnej, topoli szarej, wierzby białej, wierzby czarniawej, wierzby kruchej, wierzby iwy, wierzby pięciopręcikowej i wierzby trójpręcikowej[4].
Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od maja do sierpnia. Samice składają jaja latem[5], na spodzie liścia w niewielkim dołku, który potem zakrywają wydzieliną. Rozwój larw odbywa się od czerwca do sierpnia. Są one endofoliofagami minującymi liście rośliny żywicielskiej. Żerują grupowo tworząc na wierzchniej stronie liścia minę w postaci dużej, czarniawobrązowej łaty[4]. Z końcem lata[5] wyrośnięte larwy opuszczają liść przez szparę utworzoną na jego górnej powierzchni[4] i schodzą do gleby. Tam zimują, a przepoczwarczają się dopiero na wiosnę[5].
Gatunek palearktyczny, znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Bułgarii, Słowenii oraz europejskiej, syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 334-335, ISBN 978-87-88757-84-2.
- ↑ a b c Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 48-50.
- ↑ a b Gattung Zeugophora Kunze. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-05-14].
- ↑ a b c d e W.N. Ellis: Zeugophora flavicollis (Marsham, 1802). [w:] Plant Parasites of Europe [on-line]. [dostęp 2024-05-14].
- ↑ a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990.