Wybory do Lokalnej Rady Samorządowej Nauru w 1951 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pierwsze wybory do Lokalnej Rady Samorządowej Nauru miały miejsce 15 grudnia 1951 roku. W skład rady weszło dziewięciu członków. Pierwszym przewodniczącym został Timothy Detudamo; po jego śmierci w dniu 11 kwietnia 1953, obowiązki przewodniczącego przejął Raymond Gadabu.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Od 1927 Nauru posiadało Radę Wodzów, których członkowie byli wybierani dożywotnio[1]. Rada Wodzów nie miała jednak zbyt wielu uprawnień; była tylko organem doradczym administratora wyspy, który nie musiał słuchać jej rad[2]. W związku z tym, w latach 1948–1949, Rada Wodzów skierowała do Rady Powierniczej ONZ wniosek o zwiększenie uprawnień tegoż organu, twierdząc, że „rdzenni mieszkańcy wyspy nadal nie mieli praw do tworzenia ogólnej polityki ustawodawczej i budżetowej”. Jednak ówczesny minister armii Australii, Cyril Chambers, przekonał radę do wycofania petycji[2].

W kwietniu 1950 Nauru odwiedzili przedstawiciele ONZ, którzy stwierdzili, że Rada Wodzów powinna mieć więcej uprawnień, w tym ustawodawczych i budżetowych. Zostało to zaakceptowane przez australijską administrację, która 20 sierpnia 1951 wydała specjalnie rozporządzenie potwierdzające utworzenie Lokalnej Rady Samorządowej Nauru[3].

Przebieg wyborów i wyniki[edytuj | edytuj kod]

Czternaście dystryktów Nauru zgrupowano w osiem okręgów wyborczych. Określono, że z każdego okręgu będzie wybrany jeden polityk; wyjątkiem był okręg wyborczy Ubenide, z którego mieszkańcy wybierali dwóch członków. Każdy mieszkaniec uprawniony do głosowania miał również prawo do kandydowania w wyborach[4].

W wyborach wzięło udział 21 kandydatów. W sumie oddano 655 głosów, z czego 23 były nieważne[4].

Okręg wyborczy Wybrani posłowie
Aiwo Raymond Gadabu
Anabar Adeang Deireragea
Anetan Roy Degoregore
Boe Appi Deigorongo
Buada Totouwa Depaune
Ubenide Timothy Detudamo, Austin Bernicke
Meneng Ategan Bop
Yaren Julius Akubor
Źródło:[4]

Trzy dni później, na pierwszym spotkaniu rady, wybrano przewodniczącego. Został nim reprezentant okręgu Ubenide, Timothy Detudamo. Po jego śmierci w 1953 roku, na przewodniczącego wybrano Raymonda Gadabu, reprezentanta okręgu Aiwo[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 93-94.
  2. a b Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 94.
  3. Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 96.
  4. a b c d Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 105.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]