Wincenty Dembiński

Wincenty Dembiński
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1846 ; Mała Komorza
Data i miejsce śmierci	10 marca 1921 ; Toruń
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Wojsko Polskie
Jednostki	17 pułk ułanów
Główne wojny i bitwy	wojna francusko-pruska; I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Wincenty Dembiński (ur. 15 grudnia 1846 w Małej Komorzy, zm. 10 marca 1921 w Toruniu) – żołnierz armii pruskiej, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Małej Komorzy w rodzinie Teodora i Janiny z Jasieńskich. Absolwent gimnazjum w Chełmnie i Akademii Rolniczej w Prószkowie. Uczestnik wojny francusko-pruskiej. Po zdemobilizowaniu pracował we własnym majątku w Zalesiu. Był członkiem towarzystw rolniczych i oświatowych. W czasie I wojny światowej działał w tajnej Organizacji Wojskowej Pomorza sprawując funkcję komendanta I Okręgu. Z kadry Straży Ludowej swego okręgu zorganizował Toruński baon wartowniczy. Za tę pracę odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[1]. W 1919 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 17 pułku Ułanów Wielkopolskich^[1].

Zmarł w Toruniu i spoczywa na miejscowym cmentarzu. Był żonaty z Wandą Hoppe^[1].

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.