Przejdź do zawartości

Wiertnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Duże urządzenie wiertnicze stosowane w przemyśle naftowym
Wiertnica do celów geotechnicznych

Wiertnica – zespół powiąznych ze sobą urządzeń mechanicznych niezbędnych do wykonania otworu wiertniczego w skale, gruncie lub betonie.

Istnieje wiele typów wiertnic w zależności od przeznaczenia, średnicy otworów, budowy itp. Stanowisko w terenie, na którym ustawiona jest wiertnica nosi nazwę wiertni. Przygotowanie stanowiska polega na odpowiednim wypoziomowaniu terenu, wykonaniu ocembrowanego zagłębienia - bodni oraz umieszczeniu odpowiednio stabilnego fundamentu pod konstrukcję wiertnicy. Następnie ustawiana jest wiertnica, pomost montażowy oraz zestaw napędowy w którego skład wchodzą agregaty prądotwórcze, skrzynia napędowa oraz pompy płuczkowe. Wysokość wiertnicy dochodzi do 60 metrów.

Charakterystyka techniczna wiertnic używanych do wiercenia otworów powinna obejmować:

  • zdolność udźwigu zespołów wiertnicy, limitującą dopuszczalną głębokość wiercenia otworów o określonej średnicy,
  • wielkość mocy napędowej zespołów wiertnicy,
  • rodzaj napędu przewodu wiertniczego lub narzędzia wiercącego,
  • rodzaj przewodu wiertniczego,
  • rodzaj i kierunek przepływu płuczki użytej do usuwania zwiercin lub transportu próbek wiertniczych i rdzeni,
  • dane techniczne pomp płuczkowych lub sprężarek.