Tadeusz Moszyński (senator)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Moszyński
Ilustracja
Data urodzenia

1878

Data i miejsce śmierci

1940
Kijów

Senator III kadencji (II RP)
Okres

od 16 stycznia 1935
do 10 lipca 1935

Przynależność polityczna

Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Moszyński (ur. 1878, zm. 1940) – polski prawnik, adwokat, sędzia, notariusz, senator III kadencji, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Gustawa. W 1896 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Złoczowie[1]. Ukończył studia prawnicze. Do 1919 pracował jako adwokat w Petrykowie n. Prypecią. Od 1922 do 1923 był sędzią w Pińsku, a później prowadził biuro notarialne w tym mieście oraz w Łucku. Uzyskał mandat senatora w trakcie III kadencji Senatu RP (1930–1935) na liście nr 1 (BBWR) w województwa poleskiego, po tym jak mandatu zrzekł się Michał Wyrostek. Złożył ślubowanie 16 stycznia 1935.

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez NKWD w Łucku. Został uwięziony przez NKWD w Przemyślu, później we Lwowie. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 43/1-13 oznaczony numerem 2013)[2][3]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Jego żoną była Gabriela z domu Zapolska-Downar (zm. 1945).

Tadeusz Moszyński został upamiętniony na tablicy pamiątkowej odsłoniętej 3 lipca 1999 w gmachu Senatu RP ku czci senatorów II RP, którzy zginęli w czasie II wojny światowej i okresie powojennych represji[4][5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. f) Alfabetyczny spis abituryentów, którzy w naszym zakładzie złożyli egzamin dojrzałości. W: Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Złoczowie za rok szkolny 1899. Złoczów: 1899, s. 67.
  2. Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 63. [dostęp 2014-04-08].
  3. Sławomir Kalbarczyk: Ukraińska i białoruska lista katyńska, [w:] Nasz Dziennik, 29 kwietnia 2011, Nr 99 (4030)
  4. Odsłonięcie tablicy pamiątkowej. senat.pl. [dostęp 2015-03-06].
  5. Tablica Pamięci. senat.edu.pl. [dostęp 2015-03-06].
  6. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]