Stefan Bąkowski (pedagog)
Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 marca 1959 |
Zawód, zajęcie |
pedagog |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Stefan Teofil Mikołaj Bąkowski (ur. 8 czerwca 1896 w Baranowie, zm. 11 marca 1959 w Warszawie) – polski pedagog, wizytator szkolny, autor podręczników.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu gimnazjum w Wadowicach w 1915 wyjechał do Grazu, gdzie studiował na tamtejszej politechnice. W międzyczasie urlopowany walczył w armii austriackiej, a następnie w wojsku polskim. W 1919 wyjechał do Lwowa, gdzie kontynuował studia na politechnice. W 1922 uzyskał dyplom ukończenia studiów i otrzymał etat nauczyciela w I Państwowym Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu, równocześnie wykładał w Prywatnym Gimnazjum PP. Benedyktynek i na kursach dokształcających dla wojskowych. W 1930 przeprowadził się do Warszawy i od 1 września był nauczycielem w Gimnazjum im. Stanisława Staszica oraz wizytatorem szkolnym z ramienia kuratorium oświaty. Podczas okupacji hitlerowskiej uczestnik tajnego nauczania. Autor podręczników i współautor programów nauczania szkolnego.
Zmarł w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera II B 28-3-3)[1].
Członkostwo[edytuj | edytuj kod]
- członek i prelegent Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu;
- członek Towarzystwa Nauk Szkół Wyższych w Przemyślu;
- założyciel i członek Wydziału Polskiego Towarzystwa Narciarzy w Przemyślu (1926–1930);
- wiceprezes Harcerskiego Klubu Sportowego „Czuwaj” (1925–1926);
- prezes Koła Przyjaciół Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w I Gimnazjum w Przemyślu (1924–1930);
- członek wydziału Przemyskiego Klubu Tenisowego (1925–1930).
Publikacje[2][edytuj | edytuj kod]
- Zagadnienie syntezy w konstrukcji programów szkół ogólnokształcących, Warszawa 1932,
- Dwa programy fizyki, „Gimnazjum” 1933, t. 1, s. 99–103, 129–133, 209–212.
Podręczniki[edytuj | edytuj kod]
- Przyroda martwa. Podręcznik dla 5 klasy szkół powszechnych 3 i 2 stopnia, Lwów 1937;
- Przyroda martwa. Podręcznik dla 6 klasy szkół powszechnych 3 stopnia, Lwów 1938;
- Fizyka. Podręcznik na III klasę gimnazjalną, Lwów 1935 (współautor Franciszek Lorenz);
- Fizyka. Podręcznik na IV klasę gimnazjalną, Warszawa 1936 (współautor Franciszek Lorenz).
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-11-04] .
- ↑ Bąkowski Stefan, WorldCat Identities
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Absolwenci Politechniki Lwowskiej
- Ludzie związani z Przemyślem
- Nauczyciele II Rzeczypospolitej
- Nauczyciele związani z Warszawą
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polacy w I wojnie światowej
- Polscy autorzy podręczników szkolnych
- Uczestnicy tajnego nauczania na ziemiach polskich 1939–1945
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1959