Siproeta epaphus
| Siproeta epaphus | |
| (Latreille, 1813) | |
 S. epaphus epaphus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Siproeta epaphus |
Siproeta epaphus − gatunek motyli z rodziny rusałkowatych i podrodziny Nymphalinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisany został w 1813 roku przez Pierre'a André Latreille'a[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Osiąga od 7 do 7,5 cm rozpiętości skrzydeł. Skrzydła czarnobrązowe z wierzchołkami przednich jaskrawo pomarańczowo-brązowymi i białymi przepaskami. Spód skrzydeł ubarwiony jaśniej z pomarańczowo-brązową obwódką wzdłuż przepaski. Samice nieco większe od samców[2].
Gąsienica ubarwiona jest kasztanowo z lśniącoczarną głową. Ciało opatrzone ma długimi, rozwidlonymi, jasnożółtymi kolcami[2].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkują lasy deszczowe. Gąsienice żerują na liściach roślin z rodzaju Ruellia. Owady dorosłe są aktywne za dnia, kiedy to latają tuż nad ziemią i odżywiają się nektarem kwiatów[2].
Systematyka i rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Należą tu 3 podgatunki[1]:
- Siproeta epaphus epaphus (Latreille, 1813) − występuje od Teksasu i Nowego Meksyku w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, aż po Peru.
- Siproeta epaphus quadoui Masters, 1967 − endemit Wenezueli.
- Siproeta epaphus trayja Hübner, 1823 − endemit Brazylii.