Przejdź do zawartości

Saturnin Żebrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saturnin Żebrowski
Saturnin Tadeusz Żebrowski
Ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1904
Włocławek

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1979
Warszawa

Miejsce pochówku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Kapelan LWP
Okres sprawowania

1944–1952

Proboszcz parafii
Okres sprawowania

1952–1970

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

1928

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1943–1989) Krzyż Walecznych (1943–1989) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1904
Włocławek

Data śmierci

8 czerwca 1979

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL

Stanowiska

kapelan 3 BAH
dziekan 2 AWP

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

proboszcz parafii w Radlinie

Grób ksiedza Saturnina Żebrowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Saturnin Tadeusz Żebrowski (ur. 25 listopada 1904 we Włocławku, zm. 8 czerwca 1979 w Warszawie[1]) – polski ksiądz katolicki, dziekan 2 Armii Ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1922 wstąpił do zakonu franciszkańskiego, 7 listopada 1926 złożył profesję uroczystą, 30 września 1928 przyjął święcenia kapłańskie. W zakonie przyjął imię Melchior. Na początku lat 30. popadł w kłopoty dyscyplinarne i od 1932 pracował w archidiecezji lwowskiej jako wikariusz, kolejno w Narajowie i od 1935 w Monasterzyskach, w 1937 został formalnie księdzem tej archidiecezji, w latach 1937-1940 pracował w Gołogórach, w latach 1940–1944 jako administrator parafii w Rudzie Brodzkiej[1].

W 1944 został kapelanem Ludowego Wojska Polskiego, od 8 sierpnia 1944 w 3 Brygada Artylerii Haubic. Od 15 września 1944 był dziekanem 2 Armii Wojska Polskiego, przeszedł z nią cały szlak bojowy. 20 listopada 1945 dziekanem Poznańskiego Okręgu Wojskowego i pozostał na tym stanowisku do 1952, chociaż pod koniec lat 40. ówczesny generalny dziekan LWP Wacław Pyszkowski zamierzał mianować go dziekanem Warszawskiego Okręgu Wojskowego (Saturnin Żebrowski nominacji tej nie przyjął)[1].

W 1952 odszedł z duszpasterstwa wojskowego i w latach 1952–1970 był administratorem, a następnie proboszczem w parafii św. Walentego w Radlinie[2]. W 1970 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Warszawie[1].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 79-3-17)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Włocławski słownik biograficzny. Tom VI, wyd. Włocławek 2011, s. 177-179 (biogram autorstwa Anzelma Szteinke)
  2. Kosciuszkowcy. Zapomniani bohaterowie. - Ks. kpt. Jan Rdzanek. Byłem w walkach pod Budziszynem [online], kosciuszkowcy.info [dostęp 2019-02-11].
  3. Cmentarz Stare Powązki: Maria Żebrowska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-26].