Renata Zwoźniakowa
Imię i nazwisko |
Renata Prawdzic-Rudzka Zwoźniakowa |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Narodowość |
Polska |
Język |
polski |
Ważne dzieła | |
"Liście laurowe i bobkowe" |
Renata Prawdzic-Rudzka Zwoźniakowa (ur. 8 grudnia 1932 w Łodzi[1], zm. 6 stycznia 1997) – polska pisarka i krytyk teatralny, przedstawicielka małego realizmu. Żona polskiego historyka i dziennikarza Zdzisława Zwoźniaka.
Absolwentka KUL[1]. Jako eseistka i krytyk teatralny była wzorem postawy moralnej intelektualisty w czasach PRL, a w jej domu skupiały się w czasie stanu wojennego niezależne środowiska twórcze. Jej twórczość zebrano w tomie "Liście laurowe i bobkowe"[2][3].
Zmarła 6 stycznia 1997 roku na raka gardła, po dziewięciu miesiącach walki o życie[4].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
W 1996 roku otrzymała nagrodę Zarządu Regionu „Solidarności” za „książkę roku”, a katowicki Oddział SDP przyznał jej nagrodę specjalną za wybitne humanistyczne walory jej publikacji i ideowo-moralną postawę[4].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
- Jedna z ulic w Katowicach została nazwana jej imieniem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lesław M. Bartelski , Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: leksykon, Wydawn. Nauk. PWN, 1995, ISBN 978-83-01-11593-7 [dostęp 2024-06-04] (pol.).
- ↑ Renata Zwoźniakowa (1930 - 1997), katowice.wyborcza.pl
- ↑ Renata Zwoźniakowa (1930 - 1997), Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Katowice
- ↑ a b Renata Prawdzic-Rudzka Zwoźniakowa, archiwum.wyborcza.pl
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Renata Zwoźniakowa, Liście laurowe i bobkowe, wyd. EGO Stowarzyszenie Pisarzy Polskich 1996.