Paul Legentilhomme

Paul Legentilhomme
	; Paul Legentilhomme (z zabandażowaną ręką) w Damaszku (1941)
	generał armii
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1884 ; Valognes
Data i miejsce śmierci	23 maja 1975 ; Villefranche-sur-Mer
	Przebieg służby
Lata służby	1905–1947
Siły zbrojne	Francuskie Siły Zbrojne ; Siły Wolnych Francuzów
Jednostki	1 Dywizja Wolnych Francuzów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; II wojna światowa operacja Exporter;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Legentilhomme (ur. 26 marca 1884 w Valognes, zm. 23 maja 1975 w Villefranche-sur-Mer) – francuski wojskowy, generał armii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1905 roku rozpoczął naukę w École spéciale militaire de Saint-Cyr, od 1907 roku służył we francuskich wojskach kolonialnych^[1]. Przydzielony do 3 tonkińskiego pułku tyralierów, w październiku 1909 roku został awansowany na stopień porucznika^[1]. Następnie służył kolejno w 10 i 2 pułku piechoty kolonialnej, w 1912 roku powrócił do Francji i rozpoczął służbę w 23 pułku piechoty kolonialnej^[1].

W składzie tej ostatniej jednostki brał udział w I wojnie światowej i 22 sierpnia 1914 roku w Neufchâteau został wzięty do niewoli niemieckiej^[1]. W listopadzie 1918 roku został zwolniony z niewoli i powrócił do Francji. W 1919 roku rozpoczął studia w École de guerre w Paryżu, a następnie powrócił do Tonkinu^[1]. W 1924 roku został awansowany na dowódcę batalionu. W 1926 roku został wysłany do Madagaskaru jako szef sztabu naczelnego dowódcy tamtejszych wojsk, dwa lata później powrócił do Tonkinu^[1]. W 1929 roku został podpułkownikiem i mianowano go szefem sztabu 3 dywizji piechoty kolonialnej^[1].

Od 1934 roku dowodził 4 pułkiem tyralierów w Senegalu, a w 1937 roku został mianowany zastępcą komendanta École spéciale militaire de Saint-Cyr^[1]. W 1938 roku został generałem brygady^[1]. Od stycznia 1939 roku był dowódcą wojsk francuskich w Somali Francuskim. W czerwcu 1940 roku w Dżibuti wydał rozkaz potępiający rozejm w Compiègne i ogłosił zamiar kontynuowania walki u boku Wielkiej Brytanii^[2]. Wraz z pułkownikiem Edgardem de Larminatem próbował przekonać administrację Somali Francuskiego do dołączenia do Wolnych Francuzów, ich starania nie przyniosły jednak efektu^[1].

22 lipca 1940 roku odebrano mu dowództwo, a 2 sierpnia opuścił Somali by dołączyć do generała Charles’a de Gaulle’a w Londynie, gdzie przybył 31 października^[1]. Na mocy dekretu Rządu Vichy został następnie pozbawiony francuskiego obywatelstwa^[1]. W styczniu 1941 roku awansowany na stopień generała dywizji i został mianowany dowódcą wojsk francuskich w Sudanie i Erytrei^[1]. W 1941 roku był współorganizatorem 1 Dywizji Wolnych Francuzów i następnie jako jej dowódca brał udział w operacji Exporter, podczas której w wyniku bombardowania został ranny w ramię^[2]^[1].

24 września 1941 roku został mianowany komisarzem wojny Francuskiego Komitetu Narodowego, a następnego dnia został w zaocznie skazany na śmierć przez trybunał wojskowy Vichy w Gannat^[1]. We wrześniu 1942 roku został odznaczony Orderem Wyzwolenia^[1]. W grudniu 1942 roku został mianowany gubernatorem Madagaskaru i wysokim komisarzem francuskich posiadłości na Oceanie Indyjskim, funkcje te pełnił do 5 maja 1943 roku^[1].

5 sierpnia 1943 roku został zastępcą komisarza ds. obrony, a od października tego samego roku pełnił funkcje komisarza ds. obrony Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego^[1]^[2]. Od czerwca 1944 roku dowodził 3. okręgiem wojskowym w Rouen, a od lipca 1945 roku zastąpił generała Marie Pierre Kœniga na stanowisku gubernatora wojskowego Paryża^[1].

W 1947 roku został awansowany na stopień generała armii i przeszedł na emeryturę^[1]. Od 1950 roku był doradcą François Mitterranda w ministerstwie ds. terytoriów zamorskich i ministerstwie stanu^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony następującymi odznaczeniami^[1]:

Krzyż Wielki Legii Honorowej
Order Wyzwolenia (1942)
Medal Wojskowy (1960)
Krzyż Wojenny 1914–1918
Krzyż Wojenny 1939–1945
Kawaler Orderu Smoka Annamu
Krzyż Wielki Orderu Kambodży
Komandor Orderu Gwiazdy Anjouan
Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Czarnej
Komandor Orderu Łaźni (Wielka Brytania)
Komandor Legii Zasługi (Stany Zjednoczone)
Wielki Oficer Orderu Korony (Belgia)
Krzyż Wojenny (Bielga)
Wielki Oficer Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja)
Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari (Polska)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v Paul LEGENTILHOMME [online], Musée de l'Ordre de la Libération [dostęp 2021-12-12] (fr.).
↑ ^a ^b ^c Gen. Paul Legentilhomme Dies; Leader of Free French Forces, „The New York Times”, 25 maja 1975, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-04-01] (ang.).

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v Paul LEGENTILHOMME [online], Musée de l'Ordre de la Libération [dostęp 2021-12-12] (fr.).

[:1-2] Gen. Paul Legentilhomme Dies; Leader of Free French Forces, „The New York Times”, 25 maja 1975, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-04-01] (ang.).

[1]

[2]

Ministrowie wojny (1791-1940)	Louis Marie de Narbonne-Lara (1791-1792) Pierre Marie de Grave (1792) Joseph Marie Servan de Gerbey (1792) Charles François Dumouriez (1792) Pierre August Lajard (1792) Charles Xavier Abancourt (1792) Joseph Marie Servan de Gerbey (1792) Pierre Henri Hélène Marie Lebrun-Tondu (1792) Jean-Nicolas Pache (1792-1793) Pierre Riel de Beurnonville (1793) Pierre Henri Hélène Marie Lebrun-Tondu (1793) Jean Baptiste Noël Bouchotte (1793-1794) Jean-Baptiste Annibal Aubert du Bayet (1795-1796) Claude Louis Petiet (1796-1797) Lazare Hoche (1797) Barthélemy Louis Joseph Scherer (1797-1799) Louis Marie de Milet de Mureau (1799) Karol XIV Jan (1799) Edmond Dubois-Crancé (1799) Louis-Alexandre Berthier (1799-1800) Lazare Nicolas Marguerite Carnot (1800) Louis-Alexandre Berthier (1800-1807) Henri Jacques Guillaume Clarke (1807-1814) Pierre-Antoine Dupont de l’Étang (1814) Nicolas Jean de Dieu Soult (1814-1815) Henri Jacques Guillaume Clarke (1815) Louis Nicolas Davout (1815) Laurent de Gouvion Saint-Cyr (1815) Henri Jacques Guillaume Clarke (1815-1817) Laurent de Gouvion Saint-Cyr (1817-1819) Marie Victor Nicolas de Fay de La Tour Maubourg (1819-1821) Claude-Victor Perrin (1821-1823) Alexandre Digeon (1823) Claude-Victor Perrin (1823) Ange Hyacinthe Maxence de Damas (1823-1824) Aimé Marie Gaspard de Clermont-Tonnerre (1824-1828) Louis Victor de Caux de Blacquetot (1828-1829) Louis Auguste Victor de Ghaisne de Bourmont (1829-1830) Étienne Maurice Gérard (1830) Nicolas Jean de Dieu Soult (1830-1834) Étienne Maurice Gérard (1834) Simon Bernard (1834) Édouard Mortier (1834-1835) Henri de Rigny (1835) Nicolas Joseph Maison (1835-1836) Simon Bernard (1836-1839) Amédée Louis Despans-Cubières (1839) Antoine Virgile Schneider (1839-1840) Amédée Louis Despans-Cubières (1840) Nicolas Jean de Dieu Soult (1840-1845) Alexandre Pierre Chevalier Moline de Saint-Yon (1845-1847) Camille Alphonse Trézel (1847-1848) Marie Alphonse Bedeau (1848) Jacques Gervais Subervie (1848) Louis-Eugène Cavaignac (1848) François Arago (1848) Jean-Baptiste Adolphe Charras (1848) Louis-Eugène Cavaignac (1848) Louis Juchault de Lamoricière (1848) Joseph Marcelin Rulhières (1848-1849) Alphonse Henri d’Hautpoul (1849-1850) Jean-Paul Adam Schramm (1850-1851) Auguste Regnaud de Saint-Jean d’Angely (1851) Jacques Louis Randon (1851) Armand-Jacques-Achille Leroy de Saint-Arnaud (1851-1854) Jean-Baptiste Philibert Vaillant (1854-1859) Jacques Louis Randon (1859-1867) Adolphe Niel (1867-1869) Charles Rigault de Genouilly (1869) Edmond Le Bœuf (1869-1870) Pierre Charles Dejean (1870) Charles Cousin-Montauban (1870) Adolphe Le Flô (1870-1871) Ernest Courtot de Cissey (1871-1873) François Claude du Barail (1873-1874) Ernest Courtot de Cissey (1874-1876) Jean Auguste Berthaud (1876-1877) Gaëtan de Rochebouët (1877) Jean-Louis Borel (1877-1878) Henri François Xavier Gresley (1878-1879) Jean Joseph Farre (1879-1881) Jean-Baptiste Campenon (1881-1882) Jean-Baptiste Billot (1882-1883) Jean Thibaudin (1883) Jean-Baptiste Campenon (1883-1885) Jules Louis Lewal (1885) Jean-Baptiste Campenon (1885-1886) Georges Boulanger (1886-1887) Théophile Adrien Ferron (1887) François Auguste Logerot (1887-1888) Charles de Saulces de Freycinet (1888-1893) Julien Léon Loizillon (1893) Auguste Mercier (1893-1895) Émile Auguste Zurlinden (1895) Godefroy Cavaignac (1895-1896) Jean-Baptiste Billot (1896-1898) Godefroy Cavaignac (1898) Émile Auguste Zurlinden (1898) Charles Sulpice Jules Chanoine (1898) Édouard Locroy (1898) Charles de Saulces de Freycinet (1898-1899) Camille Krantz (1899) Gaston de Galliffet (1899-1900) Louis Joseph André (1900-1904) Maurice Berteaux (1904-1905) Eugène Étienne (1905-1906) Georges Picquart (1906-1909) Jean Jules Brun (1909-1911) Aristide Briand (1911) Maurice Berteaux (1911) François Louis Auguste Goiran (1911) Adolphe Messimy (1911-1912) Alexandre Millerand (1912-1913) Albert Lebrun (1913) Eugène Étienne (1913) Joseph Noulens (1913-1914) Théophile Delcassé (1914) Adolphe Messimy (1914) Alexandre Millerand (1914-1915) Joseph Simon Gallieni (1915-1916) Pierre Auguste Roques (1916) Louis Hubert Gonzalve Lyautey (1916-1917) Lucien Lacaze (1917) Paul Painlevé (1917) Georges Clemenceau (1917-1920) André Lefèvre (1920) Flaminius Raiberti (1920-1921) Louis Barthou (1921-1922) André Maginot (1922-1924) Charles Nollet (1924-1925) Paul Painlevé (1925) Édouard Daladier (1925) Paul Painlevé (1925-1926) Adolphe Guillaumat (1926) Paul Painlevé (1926-1929) André Maginot (1929-1930) René Besnard (1930) André Maginot (1930) Louis Barthou (1930-1931) André Maginot (1931-1932) André Tardieu (1932) François Piétri (1932) Joseph Paul-Boncour (1932) Édouard Daladier (1932-1934) Jean Fabry (1934) Joseph Paul-Boncour (1934) Philippe Pétain (1934) Louis Maurin (1934-1935) Jean Fabry (1935-1936) Louis Maurin (1936) Édouard Daladier (1936-1940) Paul Reynaud (1940) Maxime Weygand (min. obrony, 1940) i Louis Colson (min. wojny, 1940)
Ministrowie wojny Francji Vichy (1940-1944)	Maxime Weygand (min. obrony, 1940) Charles Huntziger (1940-1941) François Darlan (1941-1942) Eugène Bridoux (1942-1944)
Komisarze wojenni Wolnej Francji (1941-1944)	Paul Legentilhomme (1941-1943) André Le Troquet (1943-1944) André Diethelm (1944)
Minister obrony (od 1944)	André Diethelm (min. wojny, 1944-1945) Edmond Michelet (1945-1946) Félix Gouin (1946) André Le Troquer (1946-1947) François Billoux (1947) Yvon Delbos (1947) Pierre-Henri Teitgen (1947-1948) René Maier (1948) Paul Ramadier (1948-1949) René Pleven (1949-1950) Jules Moch (1950-1951) Georges Bidault (1951-1952) René Pleven (1952-1954) Marie-Pierre Kœnig (1954) Emmanuel Temple (1954-1955) Jacques Chevallier (1955) Marie-Pierre Kœnig (1955) Pierre Billotte (1955-1956) Maurice Bourgès-Maunoury (1956-1957) André Morice (1957) Jacques Chaban-Delmas (1957-1958) Pierre de Chevigné (1958) Charles de Gaulle (1958-1959) Pierre Guillaumat (1958-1960) Pierre Messmer (1960-1969) Michel Debré (1969-1973) Robert Galley (1973-1974) Jacques Soufflet (1974-1975) Yvon Bourges (1975-1980) Joël Le Theule (1980) Robert Galley (1980-1981) Charles Hernu (1981-1985) Paul Quilès (1985-1986) André Giraud (1986-1988) Jean-Pierre Chevènement (1988-1991) Pierre Joxe (1991-1993) François Léotard (1993-1995) Charles Millon (1995-1997) Alain Richard (1997-2002) Michèle Alliot-Marie (2002-2007) Hervé Morin (2007-2010) Alain Juppé (2010-2011) Gérard Longuet (2011-2012) Jean-Yves Le Drian (2012-2017) Sylvie Goulard (2017) Florence Parly (2017-2022) Sébastien Lecornu (od 2022)

Gubernatorzy Paryża	Louis I d’Anjou (1356–1357) Jean de Berry (1411) Waléran III de Ligny (1411–1413) Jean II de Ligny (1418–1420) Jean de La Baume (1422–142.) Jean de Villiers (1429–14..) Philippe de Ternant (14..–14..) Jacques de Villiers (1461) Charles d’Artois (1465) Charles de Melun (1465–1467) Charles I d’Amboise (1467–1470) Charles de Gaucourt (14..–1472) Antoine de Chabannes (1472–147.) Guillaume de Poitiers (1478–14..) Louis d’Orléans (1483–1485) Antoine de Chabannes (1485–1488) Gilbert de Montpensier (14..–1494) Charles II d’Amboise (1493–1496) Antoine de La Rochefoucauld (15..–15..) Paul de Thermes (1559–1562) Charles de Cossé (1562–1563) François de Montmorency (15..–1572) René de Villequier (1580) François d’O (158.–1589) Charles-Emmanuel de Savoie (1589–1590) Jean Francois de Faudoas (1590–1594) Charles II de Cossé (1594) François d’O (1594) Charles du Plessis (1616) Hercule de Rohan (1643–16..) François de L’Hospital (1648–1657) Duc de Bournonville (1657–1662) Antoine d’Aumont (1662–1669) Gabriel de Rochechouart (1669–1675) Charles III de Créquy (1676–1687) Léon Potier (1687–1704) Duc de Tresmes (1704–1739) Bernard Potier (1739–1757) Charles Louis d’Albert (1757–1771) Jean de Cossé-Brissac (1771–1780) Louis de Cossé-Brissac (1780–1791)
Dowódcy generalni sił zbrojnych w Paryżu	Louis d’Affry (1791–1792) Jacques-François de Menou (1792–1794) Jean Thierry (1794–1795) Jacques-François de Menou (1795) Paul de Barras (1795) Napoléon Bonaparte (1795–1796) Jacques Maurice Hatry (1796–1797) Pierre Augereau (1797) Louis Lemoine (1797) Jean-François Moulin (1797–1798) Joseph Gilot (1798–1799) Barthélemy Catherine Joubert (1799) Jean-Antoine Marbot (1799) François Joseph Lefebvre (1799–1800) Édouard Mortier (1800–1803) Jean Andoche Junot (1803–1804)
Gubernatorzy wojskowi Paryża	Joachim Murat (1804–1805) Louis Bonaparte (1805–1806) Joachim Murat (1806) Jean Andoche Junot (1806–1807) Pierre-Augustin Hulin (1807–1814) Louis de Rochechouart (1814) Louis Sébastien Grundler (1814–1815) Nicolas Joseph Maison (1815) Pierre-Augustin Hulin (1815) André Masséna (1815) Nicolas Joseph Maison (1815) Hyacinthe Despinoy (1815–1816) Catherine-Dominique de Pérignon (1816–1818) Nicolas Joseph Maison (1819–1821) Auguste de Marmont (1821–1830) Pierre Claude Pajol (1830–1842) Tiburce Sébastiani (1842–1848) Nicolas Changarnier (1848–1851) Achille Baraguey d’Hilliers (1851) Bernard Pierre Magnan (1851–1865) François Certain de Canrobert (1865–1870) Achille Baraguey d’Hilliers (1870) Louis Jules Trochu (1870–1871) Joseph Vinoy (1871) Paul de Ladmirault (1871–1878) Édouard Aymard (1878–1880) Justin Clinchant (1880–1881) Alphonse Théodore Lecointe (1882–1884) Félix Gustave Saussier (1884–1898) Émile Zurlinden (1898–1899) Joseph Brugère (1899–1900) Georges-Auguste Florentin (1900–1901) Paul-Vincent Faure-Biguet (1901–1903) Jean Dessirier (1903–1906) Jean Baptiste Dalstein (1906–1910) Michel Maunoury (1910–1912) Victor-Constant Michel (1912–1914) Joseph Gallieni (1914–1915) Michel Maunoury (1915–1916) Auguste Dubail (1916–1918) Adolphe Guillaumat (1918) Charles Emile Moinier (1918–1919) Pierre Berdoulat (1919–1923) Henri Gouraud (1923–1937) Gaston Billotte (1937–1939) Pierre Héring (1939–1940) Henri Dentz (1940)
Okupacja niemiecka	Ernst Schaumburg (1940–1943) Hans von Boineburg-Lengsfeld (1943–1944) Dietrich von Choltitz (1944)
Gubernatorzy wojskowi Paryża	Philippe Leclerc (1944) Marie Pierre Kœnig (1944–1945) Paul Legentilhomme (1945–1947) René Chouteau (1947–1953) Henri Zeller (1953–1957) Louis-Constant Morlière (1957–1958) Pierre Garbay (1958–1959) Raoul Salan (1959–1960) Maurice Gazin (1960) André Demetz (1960–1962) Louis Dodelier (1962–1965) Philippe de Camas (1965–1968) André Meltz (1968–1971) Bernard Usureau (1971–1974) Philippe Clave (1974–1975) Jean Favreau (1975–1977) Jacques de Barry (1977–1980) Jeannou Lacaze (1980–1981) Roger Périer (1981–1982) Alban Barthez (1982–1984) Michel Fennebresque (1984–1987) Hervé Navereau (1987–1991) Daniel Valéry (1991–1992) Michel Guignon (1992–1996) Michel Billot (1996–2000) Pierre Costedoat (2000–2002) Marcel Valentin (2002–2005) Xavier de Zuchowicz (2005–2007) Bruno Dary (2007–2012) Hervé Charpentier (2012–2015) Bruno Le Ray (2015–2020) Christophe Abad (od 2020)