Paris (1912)
 "Paris" płynący ze swoją maksymalną prędkością w dniu 1 sierpnia 1914 roku | |
| Historia | |
| Stocznia |
Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée, La Seyne |
|---|---|
| Położenie stępki |
10 listopada 1911 |
| Wodowanie |
28 września 1912 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
1 sierpnia 1914 |
| Wycofanie ze służby |
1945 |
| Los okrętu |
złomowany 1956 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
pełna: 25 579 t |
| Długość |
166 m |
| Szerokość |
27,9 m |
| Zanurzenie |
9,4 m |
| Napęd | |
| 4 turbiny parowe Parsonsa, 24 kotły parowe o mocy 28 000 KM (21 000 kW) napędzające 4 śruby | |
| Prędkość |
21 węzłów (39 km/h) |
| Zasięg |
4200 mil morskich (7780 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 12 dział 305 mm (6xII) 22 działa 138 mm (22xI) 4 działa 47 mm (4xI) 4 wyrzutnie torped kaliber 450 mm | |
| Załoga |
1115–1187 oficerów i marynarzy |
Paris – francuski pancernik – drednot typu Courbet z okresu I wojny światowej. Wraz z bliźniaczymi okrętami "Courbet", "Jean Bart" i "France" był częścią programu rozbudowy francuskiej floty z roku 1910. "Paris" zajęty w 1940 przez Brytyjczyków był oferowany Polskiej Marynarce Wojennej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budowa "Paris" rozpoczęła się 11 listopada 1911 w stoczni Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée w La Seyne. Okręt zwodowano 28 września 1912. Jednostka weszła do służby w sierpniu 1914. W czasie I wojny światowej uczestniczył w działaniach na Morzu Śródziemnym przeciwko flocie Austro-Węgier. W latach 20. dwukrotnie modernizowany. Od 1931 pełnił funkcję okrętu szkolnego.
W czerwcu 1940 lekko uszkodzony w wyniku niemieckiego nalotu. Przed upadkiem Francji udał się do Plymouth, gdzie w wyniku operacji "Catapult" został internowany przez Brytyjczyków. Przejęcie okrętu proponowano Polskiej Marynarce Wojennej, w której miał pływać pod podwójną banderą: polską i francuską, a jego nazwa miała być zmieniona na Okręt Francuski (OF) "Paris". Do przejęcia nie doszło m.in. z powodu braku rezerw kadrowych PMW, zwłaszcza w obliczu liczebności załogi koniecznej dla pancernika, a także nieopłacalności remontu starej, zużytej jednostki i jej niewielkiej wartości bojowej. Używany przez Brytyjczyków jako okręt koszarowy w Devonport.
Po wojnie okręt wrócił do Brestu, gdzie służył jako hulk. Został złomowany w 1956 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Jamka, Pierwsze francuskie drednoty typu Courbet, Okręty Wojenne nr 1/1992, INDEX 36830X