Odyniec (herb szlachecki)
Odyniec – polski herb szlachecki.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym srebrna strzała bez opierzenia, żelaźcem do góry, z poprzecznicą srebrną w środku. Strzała przy końcu swoim złamana i na prawo, w górę skos zakrzywiona. W klejnocie pięć piór strusich.
Labry zdobiące herb - błękitne, podbite srebrem.
- (Herb występuje w trzech odmianach).
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Piotr Nałęcz Małachowski w swojej książce Zbiór nazwisk szlachty mówi o nadaniu herbu przez książąt ruskich, a opisując jego odmiany, wspomina Szyszkę – deputata do Trybunału Litewskiego z roku 1679, pieczętującego się tym herbem[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bahrymowski, Barynowski, Bnozowieck, Bohusz, Brzozowiecki, Burło-Burdzicki[2], Dobrowolski[3], Holcowski, Odyniec, Odyniecki, Odyńcewicz, Omeliński, Omyliński, Rafałowicz, Rasałowicz, Rykała, Szyszko-Bohusz, Szostowski, Wysłouch[4], Ząbkowski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Małachowski: Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnych Familiom zostającym w Królestwie Polskim, i Wielkim Xięstwie Litewskim. Lublin: Drukarnia J. C. K. Mci u XX Trynitarzów, 1805, s. 702.
- ↑ Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 2. Miensk: НАРБ, 2007, s. 450-451. ISBN 978-985-6372-52-3. (biał.). (pol.)
- ↑ Jaŭhien Hlinski: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 5. Miensk: Беларусь, 2018, s. 19. ISBN 978-985-01-1252-1. (biał.). (pol.)
- ↑ J.Łyčkoŭski: Herby szlacheckie. Posługując się herbem Odyniec III (pol.)