Mycteria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mycteria[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – dławigad afrykański (M. ibis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

bocianowe

Rodzina

bociany

Rodzaj

Mycteria

Typ nomenklatoryczny

Mycteria americana Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Mycteriarodzaj ptaków z rodziny bocianów (Ciconiidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce, Afryce i Azji[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 83–105 cm, rozpiętość skrzydeł 150–165 cm; masa ciała 2–3,5 kg[8].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Mycteria: gr. μυκτηρ muktēr, μυκτηρος muktēros „pysk, nos”, od μυκτεριζω mukterizō „kręcić nosem”[9].
  • Tantalus: łac. tantalus „czapla”, od Tantal (gr. Τανταλος Tantalos, łac. Tantalus), w mitologii greckiej króla Lydii, który w Hadesie był dręczony nienasyconym pragnieniem i głodem. Była to kara za kradzież nektaru i ambrozji bogów, a także za próbę sprawdzenia ich boskości poprzez nakarmienie ich ciałem swojego własnego syna, Pelopsa[9]. Gatunek typowy: Tantalus loculator Linnaeus, 1758 (= Mycteria americana Linnaeus, 1758).
  • Ibis: łac. ibis, od gr. ιβις ibis, od egipskiego ḫbj. Nazwa ta na przestrzeni wieków wieloznaczna. Gatunek ibis czczony był wielbiony przez starożytnych Egipcjan, ale równie powszechnie w tym kraju występował ibis kasztanowaty. Po przybyciu do Egiptu ornitologów i odkrywców, ibis czczony był tam albo wymarły, albo na granicy wyginięcia, a nazwa ta stopniowo była stosowana do innych ptaków podobnych do bociana lub czapli (np. czapla złotawa)[9]. Gatunek typowy: Ibis candidus Daudin, 1800 (= Tantalus ibis Linnaeus, 1766).
  • Tantalides: rodzaj Tantalus Linnaeus, 1758; gr. -οιδης -oidēs „przypominający”[9]. Gatunek typowy: Tantalus loculator Linnaeus, 1758 (= Mycteria americana Linnaeus, 1758).
  • Pseudotantalus: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Tantalus Linnaeus, 1758[9]. Gatunek typowy: Tantalus ibis Linnaeus, 1766.
  • Tantalops: rodzaj Tantalus Linnaeus, 1758; gr. ωψ ōps, ωπος ōpos „oblicze, twarz”[9]. Gatunek typowy: Tantalus ibis Linnaeus, 1766.
  • Dissourodes: rodzaj Dissoura Cabanis, 1850 (bocian); Gr. -ωδης -ōdēs „przypominający”, od ειδος eidos „wygląd”[9]. Gatunek typowy: †Dissourodes milleri Short, 1966.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mycteria, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 140. (łac.).
  3. B.G. de Lacépède: Discours d’ouverture et de clôture du cours d’histoire naturelle, donné dans le Muséum national d’Histoire naturelle, l’an VII de la République, et tableaux méthodiques des mammifères et des oiseaux. Paris: Plassan, 1799, s. 18. (fr.).
  4. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xiv. (niem.).
  5. R. Ridgway. On the genus Tantalus Linn., and its allies. „Proceedings of the United States National Museum”. 5 (1882), s. 550, 1883. (ang.). 
  6. E. Coues: Key to North American birds. Containing a concise account of every species of living and fossil bird at present known from the continent north of the Mexican and United States boundary, inclusive of Greenland. Wyd. 2. London: Macmillan, 1884, s. 653. (ang.).
  7. Short. A new pliocene stork from Nebraska. „Smithsonian miscellaneous collections”. 149 (9), s. 1, 1964. (ang.). 
  8. a b A. Elliott: Family Ciconiidae (Storks). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 457. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  9. a b c d e f g Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ciconiidae Sundevall, 1836 – bociany – Storks (wersja: 2015-09-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-03-19].