Minerały poboczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Minerały poboczneminerały skałotwórcze dość powszechnie występujące we wszystkich typach skał, lecz przeważnie w niewielkich ilościach. Nie są podstawą klasyfikacji skał. Mogą natomiast wpływać na niektóre cechy skał, np. na barwę. (zob. → minerały jasne, minerały ciemne). Minerały poboczne są przede wszystkim wyróżniane w skałach krystalicznych, a w szczególności w magmowych.

Do najczęstszych minerałów pobocznych należą: hematyt, pirotyn, cyrkon, rutyl, apatyt, ilmenit, korund i beryl.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Literatura uzupełniająca

  • Alfred Majerowicz, Bogumił Wierzchołowski, Petrologia skał magmowych, Wydawnictwa Geologiczne, 1990, ISBN 83-220-0335-8, OCLC 749888015.
  • Marian Książkiewicz, Geologia dynamiczna, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1968, OCLC 749229879.
  • Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.