Międzynarodowe Towarzystwo Gier Dynamicznych
| Państwo | |
|---|---|
| Data założenia |
1990 |
| Rodzaj stowarzyszenia | |
| Zasięg |
Ogólnoświatowy |
| Prezes | |
| Strona internetowa | |
Międzynarodowe Towarzystwo Gier Dynamicznych (ISDG) – międzynarodowa, niedochodowa, profesjonalna organizacja zajmująca się rozwojem matematycznej teorii gier dynamicznych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowe Towarzystwo Gier Dynamicznych zostało założone 9 sierpnia 1990 roku w Helsinkach (Finlandia) podczas trwania 4. Międzynarodowego Sympozjum Gier Dynamicznych i ich Zastosowań, które odbyło się na Technicznym Uniwersytecie Helsińskim. Międzynarodowe Towarzystwo Gier Dynamicznych jest kierowane przez radę wykonawczą, na czele której stoi prezydent. Pierwszym prezydentem towarzystwa był profesor Tamer Başar. Prezydentami towarzystwa w ostatnich latach byli:
- Tamer Başar 1990-1994
- Alain Haurie 1994-1998
- Pierre Bernhard 1998-2002
- Georges Zaccour[1] 2002-2006
- Geert Jan Olsder[2] 2006-2008
- Leon Pietrosian 2008-2012
- Michèle Breton[3][4] 2012-2016
- Vladimir Mazalov 2016-2022
- Florian Wagener od 2022[5]
Znacząca aktywność Towarzystwa to warsztaty i konferencje poświęcone grom dynamicznym. Sztandarowe spotkania to Międzynarodowego Sympozja Gier Dynamicznych i ich Zastosowań[6]
Cele towarzystwa[edytuj | edytuj kod]
- promocja i popularyzacja teorii i zastosowań gier dynamicznych
- rozpowszechnianie informacji naukowych poprzez dostępne środki przekazu. Te cele są osiągane poprzez organizowanie sympozjów, konferencji, warsztatów[7] oraz wydawanie czasopism o wysokim standardzie naukowym
- nawiązanie współpracy z międzynarodową społecznością naukową, w szczególności z innymi towarzystwami zajmującymi się teorią gier, optymalizacją, teorią decyzji i systemami dynamicznymi
Publikacje towarzystwa[edytuj | edytuj kod]
- Annals of the International Society of Dynamic Games[8] (edytor serii: Tamer Başar; wydawany przez Birkhäuser)
- Dynamic Games and Applications[9] (redaktor główny: Georges Zaccour; wydawany przez Birkhäuser)
- International Game Theory Review[10] (redaktor naczelny: David W. K. Yeung, redaktorzy: Steffen Jørgensen, Leon A. Petrosyan; wydawany przez World Scientific Publishing Co. Pte. Ltd.)
Nagroda Isaacsa[edytuj | edytuj kod]
Rada wykonawcza Międzynarodowego Towarzystwa Gier Dynamicznych podjęła decyzję w 2003 roku o ustanowieniu nagrody dla uczonych mających "wybitny wkład do teorii i zastosowań gier dynamicznych". Nagroda ta przyznawana jest od 2004 roku dwóm naukowcom na każdym sympozjum tego towarzystwa. Nagroda nosi imię Rufusa Isaacsa, uważanego za ojca gier różniczkowych. Lista nagrodzonych osób:
- 2004: Yo-Chi Ho & George Leitmann[11][12]
- 2006: Nikolay Krasovskii & Wendell Fleming
- 2008: Pierre Bernhard & Alain Haurie
- 2010: Tamer Başar & Geert Jan Olsder[2]
- 2012: Steffen Jørgensen & Karl Sigmund
- 2014: Eitan Altman & Leon A. Petrosjan
- 2016: Martino Bardi & Ross Cressman
- 2018: Andrzej S. Nowak[13] & Georges Zaccour[1]
- 2022: Mabel Tidball[14][15]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Georges Zaccour's home page. HEC Montréal. [dostęp 2020-02-09]. (ang.).
- ↑ a b Geert Jan Olsder's Biography and CV. EWI TU Delft. [dostęp 2018-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Michèle Breton elected President of the International Society of Dynamic Games. HEC Montréal. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Michèle Breton' home page. HEC Montréal. [dostęp 2020-02-09]. (ang.).
- ↑ Dr F.O.O. (Florian) Wagener - University of Amsterdam [online], uva.nl [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ ISDG meetings. ISDG Web Page. [dostęp 2020-02-09]. (ang.).
- ↑ The web site is under construction [online], www.isdg-site.org [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Annals of the International Society of Dynamic Games [online], Springer [dostęp 2024-05-09] (ang.).
- ↑ Dynamic Games and Applications [online], SpringerLink [dostęp 2024-05-09] (ang.).
- ↑ International Game Theory Review [online], World Scientific Publishing Co Pte Ltd, 2 lutego 2020 [dostęp 2024-05-09] (ang.).
- ↑ Home page G. Leitmann. UC Berkeley. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ G.Leitmann's Biography and CV. UC Berkeley. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Andrzej S. Nowak's home page. Uniwersytet Zielonogórski. [dostęp 2020-02-09]. (ang.).
- ↑ https://dauphine.psl.eu/en/research/resume-database/cardaliaguet-pierre Pierre Cardaliaguet
- ↑ TIDBALL Mabel - Center for Environmental Economics - Montpellier [online], cee-m.fr [dostęp 2024-04-24] (ang.).