Przejdź do zawartości

Melolontha furcicauda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melolontha furcicauda
Ancey, 1875
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

poświętnikowate

Podrodzina

chrabąszczowate

Plemię

Melolonthini

Podplemię

Melolonthina

Rodzaj

Melolontha

Gatunek

Melolontha furcicauda

Synonimy

Haplosternus bifurcatus Brenske, 1896

Melolontha furcicauda – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych, podrodziny chrabąszczowatych i plemienia Melolonthini.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten został opisany w 1881 przez Félixa J. M. L. Ancey[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ciało długości od 32[2] do 34 mm[3] i szerokości od 15[2] do 16 mm[3], wydłużone, wypukłe[2][3], całe pokryte białymi łuskami, rudobrązowe z ciemnobrązową głową i przedpleczem[3]. Nadustek wielokątny, nieco z przodu wycięty. Głowa gęsto i nierównomiernie punktowana oraz gęsto oszczeciniona, opatrzona dziesięcioczłonowymi czułkami z siedmioczłonową buławką. Łuski na przedpleczu drobne po bokach, a duże pośrodku[2]. Przedplecze duże, z tyłu szerokie, z przodu nieco zwężone[3], o kątach przednich bardzo tępych, tylnych wystających i prostych, bokach delikatnie zaokrąglonych, a nasadzie umiarkowanie silnie płatkowatej pośrodku. Na bokach przedplecza delikatna i gęsta granulacja, pośrodku zaś punktowanie. Tarczka gęsto i bardzo delikatnie punktowana. Międzyrzędy pokryw płaskie, wyniesione, wąskie, gęsto pokryte łuskami. Długie włoski gęsto pokrywają zapiersie[2]. Złociste włoski porastają także przedpiersie i śródpiersie[3]. Długie pygidium wyciągnięte jest z tyłu w rozdwojony ogon[2].

Pędraki (larwy) duże, masywne, osiągające około 40-50 mm, ubarwione żółtawo-biało z jasnobrązową głową[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Chrabąszcz ten związany jest przede wszystkim z lasami iglastymi, w których występuje aż do wysokości około 3000 m n.p.m.[4]. Notowany także z ekosystemów z dominacją Amomum subulatum[5]. Osobniki dorosłe aktywne są w stanie Himachal Pradesh w drugiej połowie czerwca i odżywiają się figowcami i pestkowcami. Pędraki żerują na podziemnych częściach roślin. Notowane są jako szkodniki upraw ziemniaków i innych warzyw[4], a także kukurydzy[6]. Ponadto chrabąszcze te spotykane są w łożach siewnych w uprawach cedru himalajskiego (Cedrus deodara), gdzie ogryzają korę oraz przecinają korzenie siewek i młodych drzewek[4].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Chrabąszcz ten wykazany został z indyjskich stanów: Himachal Pradesh[3][2][4], Dżammu i Kaszmir (w tym z Kaszmiru[2] i Ladakhu[3]) oraz Sikkim[5]. Poza Indiami notowany z Chin[3][2][1], Nepalu i Bangladeszu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Scarabs: Melolontha furcicauda Ancey, 1881. [w:] Catalogue of Life: 2012 Annual Checklist [on-line]. [dostęp 2015-01-26].
  2. a b c d e f g h i Kailash Chandra, V.P. Uniyal. On a collection of Pleurostict Scarabaeidae (Coleoptera) from the Great Himalayan National Park, Himachal Pradesh, India. „Zoos' Print Journal”. 22 (9), s. 2821-2823, 2007. 
  3. a b c d e f g h i Mohd Feroz, J. S. Tara, Mohammad Aza, V. V. Ramamurthy. Staphylinidae, Scarabaeidae, Dermestidae and Curculionidae (Insecta: Coloptera) first record from Kargil (Ladakh) J&K-India. „Munis Entomology & Zoology”. 10, s. 1, 2015. 
  4. a b c d e CSK Himachal Pradesh Krishi Vishvavidyalaya. [w:] All India Network Project on Whitegrubs and Other Soil Arthropods [on-line]. [dostęp 2015-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)].
  5. a b T. N. Dekai, B. A. Gudade, K. N. Harsha, A. K. Vijayan. New record of Melolontha sp. nr. furcicauda Anccy, Anomala dimidiate (Hope) and Bahahmina sp. from large cardamon ecosystem. „Life Sciences Leaflets”. 50, 2014. 
  6. Jitender Kumar, S. D. Sharma, Ramesh Lal, B. S. Deor. White grubs damaging maize and paddy crops in Kullu and Mandi districts of Himachal Pradesh. „Pest Management and Economic Zoology”. 13 (1), s. 15-20, 2005. ISSN 0971-5703.