Litwin w Wilnie
Autor | |
---|---|
Typ utworu | |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania |
2011 |
Wydawca |
Baltos lankos |
Pierwsze wydanie polskie | |
Data wydania polskiego |
2014 |
Wydawca |
Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego we Wrocławiu |
Przekład |
Michał Piątkowski |
Litwin w Wilnie (lit. Lietuvis Vilniuje) – powieść litewskiego pisarza Herkusa Kunčiusa wydana w 2011 roku, poruszająca problemy współczesnego społeczeństwa litewskiego.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Głównym bohaterem powieści jest Napoleon Szeputis – 60-letni woźny, pracujący w szkole podstawowej w Kalwarii, który postanawia pozostawić swoją dotychczasową codzienność i udaje się do Wilna. Wraca tam po dwudziestu latach nieobecności[1]. Litewska stolica w tym czasie staje się Europejską Stolicą Kultury. Sentymentalnej podróży sprzyja również rocznica tysiąclecia pierwszej wzmianki o Litwie oraz odbywające się w stolicy Święto Pieśni. Napoleon, niczym ekscentryczny przewodnik, prowadzi czytelnika po mieście, od Ostrej Bramy, przez Kościół Świętej Trójcy czy Wieżę Giedymina, po nietypowe miejsca jak izba wytrzeźwień[2]. Jest uczestnikiem biesiad, pasażerem, wędrowcem, mówcą i obserwatorem. Poznajemy jego przygodę z wojskiem i pobyt w szpitalu psychiatrycznym. W wędrówce tej towarzyszą Szeputisowi lokalni dziwacy, ludzie żyjący poza systemem. Bohater przypomina sobie mity narodowe, metafory związane z miastem, a przede wszystkim dosięgają go wspomnienia z młodości[3].
Wilno ukazane jest jako litewska Jerozolima, która podobnie jak święte miasto wywołuje syndrom jerozolimski, polegający na tym, że osoba odwiedzająca to miejsce popada w pewnego rodzaju obłęd. Przeżycia duchowe są tak mocne, że zaczyna uważać się za proroka[4]. Także Napoleon ulega temu poczuciu wyjątkowości i z zapałem głosi swe spostrzeżenia i przemyślenia, co nie pozostaje bez echa. Sprzyja temu fakt intronizacji Jezusa Chrystusa na króla Litwy, która odbyła się w czasie wizyty Szeputisa w Wilnie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maciej Robert: Syndrom wileński. Czytam Centralnie, 28 lipca 2014. [dostęp 2023-06-14].
- ↑ Litwin w Wilnie. Lubimyczytac.pl. [dostęp 2023-06-14].
- ↑ a b Marta Stefanowicz: Wilno. Litewska Jerozolima. Przegląd Bałtycki, 12 listopada 2015. [dostęp 2023-06-14].
- ↑ Adam Michnik: Adam Michnik poleca. Litwin w Wilnie. Wyborcza.pl, 29 sierpnia 2014. [dostęp 2023-06-14].