Przejdź do zawartości

Leonard Mosiejko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leonard Mosiejko (ur. 10 listopada 1922 w Woronianach na Wileńszczyźnie, zm. 26 marca 2012 w Olecku[1]) – polski działacz sportowy, nauczyciel, żołnierz Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową trenował boks (m.in. wicemistrz Wilna w wadze lekkiej) i biegi (mistrz Wilna na dystansie 1 km). Walczył w szeregach Armii Krajowej, po zajęciu Wilna przez wojska radzieckie wywieziono go do obozu w Kałudze. Po zwolnieniu w 1946 osiedlił się w Olecku. Został absolwentem Wydziału Wychowania Fizycznego w Studium Nauczycielskim w Ełku. Pracował w administracji powiatowej, a od 1949 jako nauczyciel wychowania fizycznego w szkołach średnich i trener (na emeryturę przeszedł w 1988). Przez wiele lat zajmował się także piłką ręczną, prowadząc zespoły Granitu Olecko. Zajmował się aktywnie promocją sportu, m.in. z jego inicjatywy wybudowano salę gimnastyczną przy Technikum Rolniczym oraz obiekt do trenowania lekkoatletyki, organizował również lokalne zespoły koszykówki[1][2]

W 2010, za wybitne zasługi w działalności na rzecz środowiska lokalnego, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. W 1997 Aleksander Kwaśniewski, za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju sportu i rekreacji w środowisku wiejskim, nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[4]. W 2002 rada miejsca wyróżniła go medalem "Zasłużony dla Olecka"[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ostatnia droga Leonarda Mosiejki. olecko.wm.pl, 29 marca 2012. [dostęp 2012-08-12].
  2. Zmarł Leonard Mosiejko. wspolczesna.pl, 28 marca 2012. [dostęp 2012-08-12].
  3. M.P. z 2011 r. nr 26, poz. 278
  4. M.P. z 1997 r. nr 66, poz. 644