Przejdź do zawartości

Leonard Harkiewicz (Charkiewicz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leonard Harkiewicz vel Charkiewicz (ur. 28 października 1897 w Warszawie, zm. 24 marca 1985 tamże) – polski urzędnik sądowy, sekretarz naczelny Wydziału Rachuby w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie, współredaktor czasopisma "Apel" (Organ Związku Zrzeszeń Urzędników Sądowych i Prokuratorskich RP), skarbnik[1] Zarządu Głównego Związku Zrzeszeń Urzędników Sądowych i Prokuratorskich RP.

W młodości jeden z bardziej utalentowanych zawodników kolarskich Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów, startujący głównie w wyścigach na torze w latach 1915-1923, nieoficjalny mistrz Polski z lat 1919 i 1920 na dystansie 1000m[2]. 22 maja 1922 na przebudowanym torze WTC na warszawskich Dynasach wynikiem 12,8 sekund ustalił nowy rekord sprinterski jednego okrążenia (200m)[3]. Przyczyny zawieszenia kariery sportowej nie są do końca znane, tak samo jak zmiana nazwiska na Charkiewicz dokonana około roku 1930.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Apel” nr 12, 1935, s. 107.[dostęp 2024-01-23]
  2. Mieczysław Orłowicz, Pierwszy Polski Rocznik Sportowy, Warszawa 1925, s. 202.
  3. Bogdan Tuszyński, Od Dynasów do Szurkowskiego, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 123, ISBN 83-03-01355-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sport w przedwojennej Warszawie. Wodniacy. Cykliści. Piłkarze, red. Aleksandra Janiszewska, Warszawa 2012, s. 117, [Leonard Harkiewicz stoi za bandą toru w jasnej bluzie]
  • Bogdan Tuszyński, 100 lat Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów, Warszawa 1986, s. 94.

Linki Zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]