Karel Husárek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karel Husárek
ilustracja
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1893
Čehovice (okres Prościejów), Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1972
Praga, Czechosłowacja

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czechosłowacka

Jednostki

Korpus Czechosłowacki

Stanowiska

d-ca wojsk saperskich w Bratysławie, minister prac publicznych

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Późniejsza praca

tłumacz jęz. rosyjskiego

Odznaczenia
Order Lwa Białego I Klasy (Czechy) Order Sokoła (Czechosłowacja) Krzyż Wojenny Czechosłowacki (trzykrotnie) Czechosłowacki Medal Rewolucyjny Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914–1918 (Francja) Wielki Oficer Orderu Korony Jugosłowiańskiej Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie)

Karel Husárek (ur. 31 stycznia 1893 w Čehovicach, zm. 26 lipca 1972 w Pradze) – czeski generał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po egzaminie dojrzałości w szkole realnej w Prościejówie studiował inżynierię budowlaną na politechnice czeskiej w Brnie.

W czasach I wojny światowej oficer Korpusu Czechosłowackiego w Rosji, gdzie był np. członkiem sztabu armii syberyjskiej (1918-20).

W latach 1920-24 dowódca pułku minierskiego i po studiach na Wyższej Szkole Wojskowej w Paryżu (1924-27) posuwał się w górę po drabinie kariery – naczelnik sztabu Dowództwa Wojsk Lądowych w Bratysławie (1927-31), dowódca wojsk saperskich w Bratysławie (1931-32), pierwszy zastępca naczelnika, ew. podnaczelnika Sztabu Głównego Wojska Czechosłowackiego (1933-38). Od 1932 generał brygady i od 1935 r. generał dywizji. W 1938 r. dyrektor granicznych prac fortyfikacyjnych. Od 4 października do 1 grudnia 1938 r. minister prac publicznych w drugim rządzie gen. Syrovego. Także uczestnik rozmów w sprawie granic między Czechosłowacją i Niemcami po konferencji w Monachium.

W czasach okupacji niemieckiej najpierw dyrektor filii Škoda-Werke w Dubnici nad Váhom (1939-41) i potem pracował w praskiej centrali tej samej firmy.

Po wojnie oskarżony o kolaborację z Niemcami, ponieważ działał w niemieckim przemyśle wojennym, ale przed sądem ludowym został uwolniony od wszystkich zarzutów.

Po komunistycznym zamachu stanu w lutym 1948 r. prześladowany. Od lat 50. tłumaczył z rosyjskiego dla Państwowego Wydawnictwa Literatury Technicznej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Seznam vyznamenaných [online], Pražský hrad [dostęp 2022-01-05] (cz.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]