Kalikst Szymonowicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalikst Szymonowicz
podpułkownik audytor podpułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1884
Zaleszczyki

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

do 1935

Siły zbrojne

C. K. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

Wojskowy Sąd Okręgowy Nr VI
Wojskowy Sąd Okręgowy Nr V

Stanowiska

sędzia orzekający
szef sądu

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Kalikst Marceli Władysław Szymonowicz (ur. 5 lutego 1884 w Zaleszczykach, zm. 1940 w ZSRR) – podpułkownik audytor Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 lutego 1884 w Zaleszczykach jako syn Stanisława[1][2]. Pochodził z rodziny polskich Ormian[3].

Ukończył studia prawnicze. Podczas I wojny światowej ogłoszono, że jako rezerwowy kadet-aspirant 55 pułku piechoty zaginął 28 sierpnia 1914[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów sądowych[5][6]. W latach 1923, 1924 był sędzią śledczym w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VI we Lwowie[7][8]. W 1928 był sędzią orzekającym w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr V we Krakowie[9]. Został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 w korpusie oficerów sądowych[10]. W marcu 1931 został przesunięty ze stanowiska sędziego orzekającego na stanowisko szefa sądu[11][12]. Z dniem 31 sierpnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku[13].

Po wybuchu I wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Prawdopodobnie na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD na obszarze okupowanym przez sowietów. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/1-2 oznaczony numerem 3284, dosłownie wymieniony jako ? Kalikst Szymanowicz)[14]. Ofiary tej zbrodni zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kalikst Szymonowicz. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-25].
  2. ↑ Kalikst Marceli Władysław Szymonowicz. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-25].
  3. ↑ Otwarcie cmentarza w Bykowni - pamiętajmy o Ormianach Polskich, którzy tam spoczywają. fundacjaormianska.pl, 2012-09-21. [dostęp 2016-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-19)].
  4. ↑ Vermisste Heeresangehörige. „Prager Tagblatt”. Nr 284, s. 22, 15 października 1914. 
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1090.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 985.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1084.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 979.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 692.
  10. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 308.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 119.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 880.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 88.
  14. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 95. [dostęp 2016-07-21].
  15. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kalikst_Szymonowicz&oldid=68624176”