Joseph Bitta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Bitta
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1856
Dlouhá Ves

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1932
Kowalowice

Prezydent rejencji opolskiej[1]
Okres

od 1919
do 1921

Przynależność polityczna

Niemiecka Partia Centrum

Poprzednik

Walther von Miquel

Następca

Roland Brauweiler

Nadprezydent prowincji górnośląskiej[2]
Okres

od 1919
do 1923

Przynależność polityczna

Niemiecka Partia Centrum

Następca

Alfons Proske

Poseł do Reichstagu
Okres

od 1920
do 1924

Przynależność polityczna

Niemiecka Partia Centrum

Joseph Leo Bitta (ur. 12 marca 1856 w Dlouhej Vsi (obecnie część Hulczyna), zm. 20 lipca 1932 w Kowalowicach[3]) – niemiecki urzędnik państwowy, działacz polityczny, doktor nauk prawnych.

Pochodził z rodziny inteligenckiej, w latach 1875–1878 studiował prawo w Lipsku i we Wrocławiu. W latach 1882–1884 pracował jako urzędnik państwowy w Głogowie, a w latach 1884–1910 jako adwokat i notariusz w Tarnowskich Górach, gdzie był również członkiem Wydziały Powiatowego. W latach 1884–1896 był także syndykiem dyrekcji dóbr na Karłuszowcu, a w latach 1886–1910 generalnym dyrektorem zarządu dóbr w Świerklańcu; ponadto w latach 1895–1910 był członkiem rad nadzorczych Schlesische Eisen- und Stahl-Berufsgenossenschaft i Izby Handlowej w Opolu (w latach 1896–1910). W latach 1910–1918 pełnił funkcję adwokata przy Wyższym Sądzie Krajowym we Wrocławiu, członka rady nadzorczej Landesversicherungsanstaltu oraz był posłem do pruskiego Landtagu z ramienia partii Centrum. W listopadzie 1919 roku został mianowany prezydentem rejencji opolskiej (funkcję tę pełnił do listopada 1921 roku) oraz nadprezydentem prowincji górnośląskiej (do 1923 roku[2]). W latach 1919–1920 był także członkiem niemieckiej konstytuanty oraz ekspertem w niemieckiej delegacji na konferencję pokojową w Paryżu, w latach 1920–1924 członkiem Reichstagu i Rady Państwa Prus. W czasie swej działalności był również członkiem Osteuropa-Institut, Gesellschaft für vaterländische Kultur, wydziału głównego Schlesierhilfe i działaczem Schlesischer Ausschuss, współtwórcą Oberschlesische Arbeitsgemeinschaft für die Interessen Oberschlesiens, związany z centralą Karla Spieckera we Wrocławiu. Był także autorem wielu publikacji dotyczących prawa cywilnego i wodnego[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rolf Jehke: Regierungsbezirk Oppeln. territorial.de. [dostęp 2011-06-02]. (niem.).
  2. a b Provinces. rulers.org. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).
  3. Rolf Jehke: Bi. territorial.de. [dostęp 2011-06-02]. (niem.).
  4. red. Franciszek Hawranek: Encyklopedia powstań śląskich. s. 46–47.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • red. Franciszek Hawranek: Encyklopedia powstań śląskich. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982. (pol.).