Jan Kieniewicz

Jan Kieniewicz
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1938 ; Warszawa
Data śmierci	27 maja 2024
	Profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: historia krajów pozaeuropejskich, historia kultury
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1966 ; Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1974 ; Uniwersytet Warszawski
Profesura	1983
	Nauczyciel akademicki
Uniwersytet	Uniwersytet Warszawski
	Ambasador RP w Hiszpanii
Okres spraw.	1990–1994
Poprzednik	Marian Renke
Następca	Władysław Klaczyński
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Oskar Kieniewicz (ur. 7 sierpnia 1938 w Warszawie^[1], zm. 27 maja 2024^[2]) – polski historyk, nauczyciel akademicki i dyplomata, profesor nauk humanistycznych, ambasador RP w Hiszpanii (1990–1994).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1960 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Na tej samej uczelni doktoryzował się w 1966, a w 1974 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1983 otrzymał tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych.

Od 1960 był pracownikiem UW, na którym w 1999 doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego^[3]. Był związany z Wydziałem Historycznym tej uczelni^[4]. Pełnił funkcję kierownika Katedry Iberystyki (1975–1981) i wicedyrektora Instytutu Historycznego UW (1981–1988). Od 1990 do 1994 sprawował urząd ambasadora RP w Hiszpanii. W latach 1996–2008 był wicedyrektorem Instytutu Badań Interdyscyplinarnych Artes Liberales. Po przejściu na emeryturę pozostał wykładowcą na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego^[3].

W pracy naukowej zajmował się dziejami Indii i ekspansji poprzedzającej kolonizację, historią Hiszpanii czasów nowożytnych i najnowszych, historią Polski i Europy. Był członkiem Collegium Invisibile^[5] oraz jury Nagrody Klio.

Był członkiem m.in. NSZZ „Solidarność” (1980–1990), Sociedad de Estudios Internacionales(inne języki), Polskiego Stowarzyszenia Hispanistów(inne języki), Polskiego Towarzystwa Historycznego^[3].

Był synem profesora Stefana Kieniewicza, a także bratem kartografa i księdza Antoniego Kieniewicza. Mieszkał na Zaciszu w Warszawie^[3]. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 13A/5/5)^[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (1981)^[3]
Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (1994)^[7]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)^[8]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2013)^[9]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Portugalczycy w Azji: XV–XX wiek (1976)
Od Bengalu do Bangladeszu (1976)
Historia Indii (1980)
Od ekspansji do dominacji. Próba teorii kolonializmu (1986)
Spotkania Wschodu (1999)
Historia Polski (1986, współautor z Jerzym Holzerem i Michałem Tymowskim)
Historia Europy (1998, współautor)
Wprowadzenie do historii cywilizacji Wschodu i Zachodu (2003)
Cmentarz Bródnowski (2007, redakcja i opracowanie naukowe)
Wyraz na ustach zapomniany (2013)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ LubomirL. Mackiewicz LubomirL., AnnaA. Żołna AnnaA. (red.), Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, wyd. 3, Warszawa: Interpress, 1993 .
↑ Agata Młynarska w żałobie. Nie żyje bliska jej osoba. „Uczył jak być człowiekiem” [online], Plejada.pl, 28 maja 2024 [dostęp 2024-05-28] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Prof. dr hab. Jan Kieniewicz: Curriculum vitae, ibi.uw.edu.pl [zarchiwizowane 2022-05-27] .
↑ Prof. dr hab. Jan Oskar Kieniewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-02] .
↑ Lista tutorów Collegium Invisibile, ci.edu.pl [zarchiwizowane 2012-07-22] .
↑ Cmentarz Bródzieński w Warszawie [online], grobonet.com [dostęp 2024-06-02] .
↑ Real Decreto 1822/1994, de 2 de septiembre, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica a don Jan Kieniewicz, ex Embajador de la República de Polonia en España [online], boe.es, 14 września 1994 [dostęp 2024-06-02] .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 września 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 73, poz. 1001).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 października 2013 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 967).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Prof. dr hab. Jan Kieniewicz, obta.uw.edu.pl [zarchiwizowane 2016-12-03] .
Prof. dr hab. Jan Oskar Kieniewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-02] .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia prac Jana Kieniewicza [online], uw.edu.pl [dostęp 2017-08-26] .

[1] LubomirL. Mackiewicz LubomirL., AnnaA. Żołna AnnaA. (red.), Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, wyd. 3, Warszawa: Interpress, 1993 .

[2] Agata Młynarska w żałobie. Nie żyje bliska jej osoba. „Uczył jak być człowiekiem” [online], Plejada.pl, 28 maja 2024 [dostęp 2024-05-28] (pol.).

[:0-3] Prof. dr hab. Jan Kieniewicz: Curriculum vitae, ibi.uw.edu.pl [zarchiwizowane 2022-05-27] .

[4] Prof. dr hab. Jan Oskar Kieniewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-02] .

[5] Lista tutorów Collegium Invisibile, ci.edu.pl [zarchiwizowane 2012-07-22] .

[6] Cmentarz Bródzieński w Warszawie [online], grobonet.com [dostęp 2024-06-02] .

[7] Real Decreto 1822/1994, de 2 de septiembre, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica a don Jan Kieniewicz, ex Embajador de la República de Polonia en España [online], boe.es, 14 września 1994 [dostęp 2024-06-02] .

[8] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 września 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 73, poz. 1001).

[9] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 października 2013 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 967).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]