Józef Małowieski

Józef Małowieski
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1892 ; Strękowo
Data i miejsce śmierci	1 grudnia 1944 ; KL Stuthoff
	Wicemarszałek Sejmu Litwy Środkowej
Okres	od 1922; do 1922
Przynależność polityczna	Rady Ludowe
	Poseł na Sejm Litwy Środkowej
Okres	od 1922; do 1922
Przynależność polityczna	Rady Ludowe
	Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres	od 1922; do 28 listopada 1922
Przynależność polityczna	Rady Ludowe
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Małowieski (ur. 16 maja 1892 w Strękowie k. Ostrowi Mazowieckiej, zm. 1 grudnia 1944 w KL Stuthoff) – polski polityk, poseł na Sejm Litwy Środkowej, wicemarszałek Sejmu Litwy Środkowej w 1922 roku, poseł na Sejm Ustawodawczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Siedlcach, później studiował na Wydziale Budowy Maszyn Politechnice w Pradze. Podczas studiów w Pradze działał w ZMP „Zet”. Po powrocie ze studiów był nauczycielem matematyki w Gimnazjum Podlaskim. Był członkiem ekspozytury Centralnego Komitetu Narodowego w Siedlcach (XI 1916 – V 1917)^[1]. W latach 1919–1920 był komendantem okręgu wileńskiego Towarzystwa Straży Kresowej. Uczestniczył jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej.

8 stycznia 1922 został wybrany posłem na Sejm Litwy Środkowej, reprezentował w nim Rady Ludowe. W tym samym roku (również z ramienia RL) zasiadał w Sejmie Ustawodawczym jako reprezentant okręgu IV (Oszmiana).

Od grudnia 1922 do listopada 1931 r. pracował w Kuratorium Okręgu Szkolnego w Wilnie, ostatnio jako naczelnik wydziału ogólnego. Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie pełnił tę funkcję radcy Kuratorium Okręgu Szkolnego. W latach 30. był prezesem Zarządu Głównego Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. Działał także w Związku Patriotycznym i Związku Seniorów Organizacji Młodzieży Narodowej.

W czasie II wojny światowej pracował w Wydziale Rozdziału i Kontroli Urzędu Wyżywienia przy Zarządzie miasta Warszawy. Był żołnierzem Armii Krajowej, walczył w powstaniu warszawskim. 27 września 1944 r. trafił do niewoli niemieckiej. Dwa dni później został wywieziony do obozu koncentracyjnego Stutthof, gdzie po kilku tygodniach zmarł. Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 15-3-8/9)^[2].

↑ Jerzy Z. Pająk, O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915–1917), Kielce 2003, s. 246 ISBN 83-7133-208-4.
↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW RYX, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-24] .
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 353 „za zasługi około podniesienia drobnego rolnictwa”.

Jacek Majchrowski: (red.), Kto był kim w II RP, Warszawa 1994.
Wileński słownik biograficzny, HenrykH. Dubowik (red.), JanJ. Malinowski (red.), JanuszJ. Andruszkiewicz (oprac.), Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, 2002, ISBN 83-87865-28-1, OCLC 830347331 .
Józef Małowieski. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2020-02-24].