Iosif Korczak
major | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1936–1943 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1036. pułk artylerii |
Stanowiska |
szef sztabu pułku |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Iosif Pawłowicz Korczak (ros. Иосиф Павлович Корчак, ur. 26 października?/8 listopada 1914 we wsi Grozdiewo w rejonie humańskim, zm. 13 października 1943 w rejonie mironowskim) – radziecki wojskowy, major, Bohater Związku Radzieckiego (1943).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Uczył się w technikum w Humaniu, później pracował jako towaroznawca-ekonomista, od 1936 służył w Armii Czerwonej, w 1939 ukończył Leningradzką Szkołę Artylerii.
17 września 1939 uczestniczył w przyłączeniu przez ZSRR zachodniej Ukrainy, czyli agresji ZSRR na Polskę, a na przełomie 1939–1940 w wojnie z Finlandią, od 1940 należał do WKP(b).
Od czerwca 1941 brał udział w wojnie z Niemcami na Froncie Zachodnim, później Południowym i Woroneskim, był szefem sztabu 1036. pułku artylerii 161 DS w składzie 40 Armii i Frontu Woroneskiego. W nocy na 25 września 1943 w rejonie wsi Małyj Bukrin w rejonie mironowskim w obwodzie kijowskim sforsował Dniepr, niedługo potem zginął w walce.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 24 grudnia 1943)
- Order Lenina (pośmiertnie, 24 grudnia 1943)
- Order Czerwonego Sztandaru
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Majorowie Sił Zbrojnych ZSRR
- Ukraińscy Bohaterowie Związku Radzieckiego
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Radzieccy wojskowi narodowości ukraińskiej
- Uczestnicy agresji ZSRR na Polskę 1939
- Uczestnicy wojny fińsko-radzieckiej
- Radzieccy żołnierze II wojny światowej
- Urodzeni w 1914
- Zmarli w 1943