Hyperolius molleri

	Hyperolius molleri
	(Bedriaga, 1892)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	sitówkowate
Podrodzina	Hyperoliinae
Rodzaj	Hyperolius
Gatunek	Hyperolius molleri
Synonimy
	Nesionixalus molleri (Bedriaga, 1892); Rappia molleri Bedriaga, 1892;
	Nesionixalus molleri (Bedriaga, 1892); Rappia molleri Bedriaga, 1892;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Hyperolius molleri – gatunek endemicznego płaza bezogonowego z rodziny sitówkowatych (Hyperoliidae), występujący na Wyspie Świętego Tomasza.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Niewielki płaz – samce osiągają długość 2,4–3,1 cm, a samice 3,1–3,3 cm^[4]. Ciało smukłe, głowa szersza niż dłuższa, a nozdrza znajdują się bliżej czubka pyska niż oka^[4]. Źrenica pozioma, a tęczówka złota^[4]. Szyszynka nie jest widoczna^[4]. Błona bębenkowa słabo zaznaczona i okrągła^[4]. Występuje rezonator^[4]. Skóra na plecach chropowata, a na kończynach gładka^[4]. Grzbiet, boki głowy i część kończyn są zielone^[4]. Grzbietowa część uda czerwona, z obecnym żółtym pasem (z czarnym konturem, którego brak u H. drewesi) biegnącym pośrodku uda^[4]. Brzuch półprzezroczysty, klatka piersiowa biała z czerwonymi plamkami^[4]. Brak fałd grzbietowo-bocznych^[4].

Analiza filogenetyczna wykazała, że gatunek ten najbliżej spokrewniony jest z H. drewesi, a w następnej kolejności z H. thomensis^[4].

Zasięg i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Endemit, występuje na Wyspie Św. Tomasza, jednej z wysp Wysp Św. Tomasza i Książęcej^[4]. Zazwyczaj spotykany jest na terenach nizinnych, chociaż widywano również osobniki na wysokościach bezwzględnych 1400 m n.p.m.^[4] Zasięg wynosi 1003 km²^[5]. Na większych wysokościach bezwzględnych sympatryczny z H. thomensis, z którym często się krzyżuje^[4]. Zasiedla lasy pierwotne, gaje kokosowe, plantacje kawy, a także obszary zmodyfikowane przez działalność człowieka^[4].

Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Nawoływanie samca przypomina brzęczenie o częstotliwości 2898–3236 Hz^[4]. Jaja składane są na liściach zwisających nad zbiornikiem wodnym, a nowo wyklute kijanki spadają z liścia do wody^[4].

Status[edytuj | edytuj kod]

Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z dużym potencjałem adaptacyjnym oraz stabilnymi rozmiarami populacji^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Hyperolius molleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Hyperolius molleri (Bedriaga, 1892), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-24] (ang.).
↑ ^a ^b IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Hyperolius molleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2013 [dostęp 2024-05-24] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Hyperolius molleri, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA [dostęp 2021-07-21] .
↑ Pollo, César J. „Guide of Amphibians and Reptiles of São Tomé and Príncipe.” Smashwords/César J. Pollo (2017).

[itis-1] Hyperolius molleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[asw-2] Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Hyperolius molleri (Bedriaga, 1892), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-24] (ang.).

[iucn-3] IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Hyperolius molleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2013 [dostęp 2024-05-24] (ang.).

[:0-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Hyperolius molleri, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA [dostęp 2021-07-21] .

[5] Pollo, César J. „Guide of Amphibians and Reptiles of São Tomé and Príncipe.” Smashwords/César J. Pollo (2017).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]