Husajnidzi
.svg)
| |
| Kraj | |
|---|---|
| Tytuły |
bejowie Tunisu |
| Założyciel |
Husajn Ibn Ali |
| Obecna głowa |
Muhammad XI |
| Rok założenia |
1705 |
| Pochodzenie etniczne | |
Husajnidzi – dynastia bejów sprawująca władzę w Tunisie w latach 1705–1957.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założycielem dynastii był Husajn Ibn Ali, wojskowy, poddany sułtanowi tureckiemu, który ogłosił się bejem Tunisu w 1705 roku. Formalnie jego władza zależała nadal od sułtana, faktycznie pozostawał niezależny. Husajn Ibn Ali opierał się na zislamizowanych i zarabizowanych chrześcijanach, byłych niewolnikach. Bejowie husajnidzcy rozwijali niezależne kontakty z dworami europejskimi. Znaczącymi przedstawicielami dynastii byli reformatorzy: Ahmad I oraz Muhammad II. Władcy ci reformowali państwo na wzór europejski. Władza Husajnidów została uszczuplona, gdy ustanowiony został Protektorat francuski Tunezji po zawarciu układu w Bardo 12 maja 1881 roku. Muhammad VIII przyjął w 1956 roku tytuł króla, jednak Tunezyjskie Zgromadzenie Konstytucyjne ogłosiło 15 lipca 1957 republikę[1][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Husajnidzi, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-11-23].
- ↑ Tunezja. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-11-23].