Przejdź do zawartości

Hepadnawirusy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hepadnawirusy
Ilustracja
HBV pod mikroskopem elektronowym
Systematyka
Grupa

Grupa VII (dsDNA-RT)

Rodzina

Hepadnawirusy

Cechy wiralne
Osłonka

obecna

Rezerwuar

kręgowce

Hepadnawirusy (łac. Hepadnaviridae) – rodzina wirusów (klasa Baltimore: VII), charakteryzujących się następującymi cechami:

  • Symetria: ikosaedralna
  • Otoczka lipidowa: podwójna, razem z ikosaedralnym rdzeniem tworzy kompletny wirion, nazywany cząstką Dane'a
  • Kwas nukleinowy: DNA, głównie dsDNA, ale występuje w nim luka na jednej z nici, dlatego mówimy o częściowo jednoniciowym DNA. Kwas nukleinowy ma formę kolistą, zawiera ok. 3,2 tys. par zasad
  • Replikacja: zachodzi w jądrze zakażonej komórki
  • Wielkość: ok. 42 nm
  • Gospodarz: kręgowce
  • Cechy dodatkowe: skomplikowana replikacja z użyciem odwrotnej transkryptazy – cecha ta powoduje, że przez niektórych badaczy hepadnawirusy są zaliczane do wirusów RNA

Systematyka hepadnawirusów przedstawia się następująco:

Gatunki z rodzaju Orthohepadnavirusczynnikami etiologicznymi chorób wątroby u ssaków, zaś przedstawiciele rodzaju Avihepadnavirus wywołują analogiczne choroby u ptaków.

Jednym poznanym dotychczas hepadnawirusem specyficznie ludzkim jest wirus zapalenia wątroby typu B (HBV), który wywołuje wirusowe zapalenia wątroby, cechujące się różnymi objawami i patogenezą.

Zobacz też: