Gatunki główne
Gatunki główne – w gospodarce leśnej określenie gatunków drzew, których udział w masie drzewostanów mieszanych wynosi co najmniej 30%[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Gatunki te tworzą podstawę produkcji surowca drzewnego, stąd nazywa się je także gatunkami produkcyjnymi.
Do gatunków głównych zalicza się w Polsce: sosnę, świerka, jodłę, dąb szypułkowy, dąb bezszypułkowy, buk, jesion i olszę czarną[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gatunek główny. [w:] Otwarta Encyklopedia Leśna [on-line]. encyklopedia.lasypolskie.pl. [dostęp 2017-02-12].