Fryderyk Alembek
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Diakonat |
1620 |
Prezbiterat |
1624 |
Fryderyk Alembek (ur. 13 października 1598 we Lwowie, zm. w 1672) – polski teolog, filozof, dziekan, kanonik, wikariusz, sekretarz królewski, kantor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Fryderyk Alembek swoją edukację rozpoczął wstępując do karmelitów bosych w Krakowie. Następnie w 1616, chcąc kontynuować zdobywanie wiedzy, zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej. Najpierw studiował na wydziale sztuk wyzwolonych, gdzie w 1620 otrzymał bakalaureat. Również na tym wydziale przez następne dwa lata prowadził wykłady. Po kilku latach Fryderyk Alembek postanowił zrezygnować z pełnionej funkcji. Jego rozbrat z nauką nie trwał długo. Powrócił na uczelnię i rozpoczął studia teologiczne. To zaowocowało tytułami doktora teologii i filozofii, które otrzymał wiosną 1634. Jeszcze wcześniej bo w 1620 przyjął niższe święcenia, dzięki czemu otrzymał probostwo w Żurawicy, które sprawował aż do śmierci. Następnie w 1624 został wyświęcony na kapłana.
Jego kariera jako duchownego rozwijała się bardzo dynamicznie. Dnia 26 października 1634 został dziekanem przemyskim, a niedługo później honorowym kanonikiem kapituły katedralnej. Jako dziekan, dokonał Fryderyk Alembek, wizytacji swojego dekanatu. Została ona zakończona w 1642. Doprowadziła do uporządkowania archiwów diecezjalnych, ustalenia stanu prawnego beneficjów i dostarczała informacje opisujące kościoły. W 1653 został mianowany protonotarjuszem apostolskim. Cztery lata później uzyskał tytuł sekretarza króla Jana Kazimierza. W tym samym roku w przemyskiej kapitule awansował na godność kantora. Sprawował również rolę oficjała i wikariusza, pomagając w ten sposób dwóm biskupom przemyskim: Piaseckiemu i Trzebickiemu. Pełnił również funkcje państwowe.
W roku 1650 działał w królewskiej komisji dla załagodzenia sporu między biskupami ruskimi.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Do największych jego dzieł zaliczana jest księga Status ecclesiarum dioecesis Premisliensis, która dotyczyła wizytacji z lat 1636-1642. Około 1830 roku oryginał zaginął, pozostały po niej jedynie liczne wypisy i wyciągi. Ponadto w Przemyślu zachowało się 7 jego rękopisów. Zawierają one między innymi następujące informacje: katalogi arcybiskupów halicko-lwowskich, katalogi biskupów, prałatów i kanoników, a także regesta ważniejszych aktów z ksiąg konsystorskich z lat 1470–1646. Pisał on również wiersze, które były drukowane w jego czasach studenckich w Krakowie. Stworzył także bardzo istotny w historii uzdrowisk opis źródeł mineralnych w Iwoniczu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ks. Jan Kwolek, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 73-74.
- Absolwenci i studenci Akademii Krakowskiej
- Duchowni łacińskiej diecezji przemyskiej (I Rzeczpospolita)
- Kanonicy przemyskiej kapituły katedralnej
- Kantorzy przemyskiej kapituły katedralnej
- Ludzie związani z Bełzem (I Rzeczpospolita)
- Ludzie związani ze Lwowem (I Rzeczpospolita)
- Ludzie związani z Przemyślem (I Rzeczpospolita)
- Polscy filozofowie XVII wieku
- Polscy karmelici bosi (I Rzeczpospolita)
- Sekretarze Jana II Kazimierza Wazy
- Teolodzy katoliccy I Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1598
- Zmarli w 1672