Przejdź do zawartości

Florek (komedia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Florekfarsa spółki autorskiej: Adolfa Abrahamowicza i Ryszarda Ruszkowskiego w trzech aktach ogłoszona w 1887 r.[1]

Treść[edytuj | edytuj kod]

Utwór stanowi przykład dramatu mieszczańskiego. Jego morałem jest, że nikt nie zdobędzie pieniędzy w zawodzie sobie niewłaściwym. Tę opinię wyraża wuj tytułowego bohatera, Floriana Florkowskiego. Florek postanawia zostać komornikiem, choć nie ma predyspozycji do tej pracy, jako człowiek uczuciowy i litościwy. W efekcie kompromituje się i przyznaje rację wujowi. Wuj, dumny z tego, że jego nauki zostały przyjęte, czyni Florka dziedzicem i umożliwia mu tym samym małżeństwo[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Teatr, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” (nr 226), Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 5 października 1887, s. 2 [dostęp 2024-05-15].
  2. Teatr, „Iskra” (nr 18), Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1887, s. 3 [dostęp 2024-05-15].
  3. Teatr, „Nowa Reforma” (nr 289), Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 18 grudnia 1888, s. 3 [dostęp 2024-05-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]