Ferruccio Ranza
| 17 zwycięstw | |
| |
 Generale di squadra aerea
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 września 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 kwietnia 1973 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1945 (lub 1952) |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca 77 Eskadra, 91 Eskadra, 13 Grupy Lotniczej, 2 Skrzydła |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    [[Plik:|40px|border|link=Order Gwiazdy Jerzego Czarnego|]]
| |
Ferruccio Ranza (ur. 9 września 1892 w Fiorenzuola d’Arda, zm. 25 kwietnia 1973 w Bolonii) – as lotnictwa włoskiego Regia Aeronautica z 17 potwierdzonymi oraz 8 niepotwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W momencie wybuchu I wojny światowej studiował rachunkowość. W 1914 roku uczęszczał na pierwszy kurs pilotażu dla oficerów. Po jego ukończeniu krótko służył w 4a Squadriglia. Od października 1915 roku służył w 3a Squadriglia. Obie jednostki były jednostkami pomocniczymi artylerii. W połowie 1916 roku na własną prośbę Ranza został przeniesiony do jednostki bojowej 77a Squadriglia. W jednostce odniósł swoje pierwsze potwierdzone zwycięstwo powietrzne. 27 lipca 1916 roku w okolicach Martel zestrzelił samolot Hansa-Brandenburg C.I. Drugie potwierdzone zwycięstwo odniósł 14 września w okolicach Miramar. 25 listopada 1916 roku odniósł podwójne zwycięstwo powietrzne. W styczniu 1917 roku został mianowany oficerem dowodzącym jednostki. 1 maja 1917 roku został przeniesiony do nowo utworzonej jednostki myśliwskiej 91a Squadriglia dowodzonej przez Francesco Baracca. Po ustąpieniu z powodu załamania nerwowego Fulco Ruffo di Calabria ze stanowiska dowódcy 91 Eskadry. Ranza został mianowany jej dowódcą i stanowisko to pełnił do końca wojny. W tym czasie odniósł kolejne zwycięstwa. Z zakończeniem wojny Ranza miał na koncie 17b potwierdzonych oraz 8 prawdopodobnych zwycięstw. Plasowało go to na 4 miejscu wśród asów z 91 Eskadry oraz na 7 miejscu wśród wszystkich włoskich pilotów w czasie I wojny światowej.
Po zakończeniu wojny Ranza pozostał w Regia Aeronautica. W lutym 1924 roku został mianowany dowódcą 13 grupy Lotniczej, następnie dowódcą 2 Skrzydła lotniczego. Kolejne lata przyniosły kolejne awanse. W 1939 roku Ranza został mianowany głównodowodzącym siłami lotniczymi w Albanii, w 1940 dowódcą lotnictwa w Południowych Włoszech. Po zawieszeniu broni 8 września 1943 roku przeszedł na stronę aliantów. Służbę pełnił do 1945 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paolo Varriale: Italian Aces of World War. Oksford: Osprey Pub., 2009, s. 80-81. ISBN 978-1-84603-426-8. (ang.).
- Jon Guttman: Spad XII/XIII Aces of World War 1 (Aircraft of the Aces). Osprey Publishing (UK), 2002, s. 26. ISBN 1-84176-316-0. (ang.).
- Norman L. R. Franks: Nieuport Aces of World War I (Osprey Aircraft of the Aces No 33). Motorbooks International, 2000, s. 79. ISBN 1-85532-961-1. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Portal. The Aerodrome: Ferruccio Ranza Lista zwycięstw. [dostęp 2011-05-01]. (ang.).
- NUCLEO DI FIORENZUOLA D'ARDA. assoaeropc.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-12)]. (wł.).