Enrico Boniforti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Enrico Boniforti
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1917
Saronno

Data i miejsce śmierci

18 października 1991
Saronno

Obywatelstwo

włoskie

Wzrost

176 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
193?–1935 Saronno
1935–1937 La Folgore
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1937–1939 Varese 54 (7)
1939–1943 Milano 96 (3)
1943–1944 → Varese (wyp.) 15 (4)
1945–1947 Cremonese 55 (3)
1947–1950 Palermo 68 (9)
1950–1952 Juventus 12 (1)
1952–1954 Lucchese 53 (10)
W sumie: 353 (37)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1961–1962 Rescaldinese
1962 Saronno
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Enrico Boniforti (ur. 7 grudnia 1917 w Saronno; zm. 18 października 1991 w Saronno) – włoski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubów Saronno i La Folgore. W 1937 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Varese. W 1939 został piłkarzem Milano, skąd w 1943 został wypożyczony do Varese. Po zakończeniu II wojny światowej grał w Cremonese i Palermo. W latach 1950-1952 bronił barw Juventusu, z którym zdobył mistrzostwo Włoch. Potem do 1954 występował w Lucchese.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 1961 roku rozpoczął pracę trenerską w Rescaldinese (Serie D).[1] W 1962 stał na czele rodzinnego Saronno, grającego w Serie C.

Zmarł w 1991 roku w wieku 74 lat.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Palermo
Juventus
  • mistrz Włoch: 1949/50, 1951/52

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Massimo D’Agostino e Alexandru Palosanu, Almanacco storico della Serie D – Stagione 1961/62, 2013, str. 249 (wł.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]