Egzoftalometr Hertla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Egzoftalometr Hertla – przyrząd medyczny stosowany w okulistyce, służący do pomiaru wytrzeszczu (łac. exophtalmus) gałek ocznych. Przy jego pomocy mierzy się odległość bocznej krawędzi oczodołu do szczytu (przedniej krawędzi) rogówki[1][2].

Egzoftalmometr

Zbudowany jest z metalowego pręta z podziałką oraz dwóch rusztowań z lusterkami ustawionymi względem siebie pod kątem. Na górnym lusterku znajduje się podziałka, oraz odpowiednie wcięcia będące miejscami orientacyjnymi, służącymi do ustawienia na bocznych krawędziach oczodołów. Następnie sprawdza się w lusterkach profil gałki ocznej, który rzutuje się na podziałkę milimetrową.

W warunkach prawidłowych gałka oczna wystaje z oczodołu na 10 - 21 milimetrów u rasa białej i do 22 milimetrów u rasy czarnej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mark H. Beers, Robert S. Porter, Thomas V. Jones, Justin L. Kaplan, Michael Berkwits(Redaktorzy): The Merck Manual-Podręcznik diagnostyki i terapii. Elsevier Urban&Partner, 2006, s. 1124, język polski, ISBN 978-83-60290-99-6
  2. Exophthalmometer.. medical-dictionary.thefreedictionary.com. [dostęp 2024-01-21]. (ang.).