Dianthus rupicola
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Dianthus rupicola | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Dianthus rupicola Biv. Sicul. Pl. 1: 31 1806[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Dianthus rupicola Biv. – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae Juss.). Występuje naturalnie na Balearach, w południowej części Włoch oraz w Tunezji[4][5].
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Rośnie naturalnie na Balearach, Sycylii, Egadach, Lampedusie, Wyspach Liparyjskich, w południowej części Półwyspu Apenińskiego (w Kalabrii, Basilicacie i Kampanii) oraz w Tunezji[5][6][7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Bylina półkrzewiasta dorastająca do 30–45 m wysokości[4].
- Liście
- Mają prawie lancetowaty kształt. Mierzą 40–60 mm długości oraz 2–7 mm szerokości. Nasada liścia jest zrośnięta. Wierzchołek jest ostry[4].
- Kwiaty
- Zebrane po 5–7 w wierzchotkach. Rozwijają się na szczytach pędów. Kielich ma cylindryczny kształt i dorasta do 22–30 mm długości. Płatki mają różową barwę, są strzępiaste na brzegu[4].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośnie na terenach skalistych[4]. Występuje na wysokości do 800 m n.p.m.[7] Kwitnie od maja do września[7], natomiast według innych źródeł od czerwca do września[4].
Zmienność[edytuj | edytuj kod]
W obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono dwa podgatunki[3]:
- Dianthus rupicola subsp. aeolicus (Lojac.) Brullo & Miniss.
- Dianthus rupicola subsp. hermaeensis (Coss.) O.Bolòs & Vigo – występuje w Tunezji[8]
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Analiza olejku z destylowanych kwiatów wykazały obecność 66 komponentów. Jego skład charakteryzuje się wysoką zawartością pochodnych tymolu oraz karwakrolu. Wykazuje on dobrą aktywność przeciwbakteryjną wobec zakażeń bakteriami Bacillus cereus i Bacillus subtilis[6].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek D. rupicola należy do gatunków mających znaczenie dla Wspólnoty wymienionych w załączniku II dyrektywy siedliskowej (92/43/EWG) w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, przyjętych przez Radę Wspólnoty Europejskiej 21 maja 1992 roku[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
- ↑ a b c Dianthus rupicola Biv.. The Plant List. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Dianthus rupicola. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-18]. (fr.).
- ↑ a b Taxon: Dianthus rupicola Biv.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ a b Casiglia S., Bruno M. & Senatore F.: Volatile constituents of Dianthus rupicola Biv. from Sicily: activity against microorganisms affecting cellulosic objects. [w:] Nat Prod Res. 2014;28(20):1739-46 [on-line]. National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ a b c Dianthus rupicola Biv.. [w:] Schede di Botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2015-07-18]. (wł.).
- ↑ Taxon: Dianthus rupicola Biv. subsp. hermaeensis (Coss.) O. Bolòs & Vigo. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ Dianthus rupicola ssp rupicola. [w:] Fiori di Sicilia [on-line]. Altervista. [dostęp 2015-07-18]. (wł.).