Combat box

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Combat box złożony z dwunastu samolotów
B-24D przelatuje po uderzeniu w rafinerię Concordia Vega w Ploiești w Rumunii 31 maja 1944 r.

Combat box – defensywna taktyka walki powietrznej, używana przez alianckie bombowce podczas II wojny światowej. Powstała na bazie doktryny United States Army Air Forces, w myśl której nawet w przypadku braku osłony myśliwskiej ciężkie bombowce są w stanie zapewnić sobie nawzajem obronę przed nieprzyjacielskimi myśliwcami. Stworzona przez generała Curtisa LeMaya w grudniu 1942 combat box "Javelin Down" stała się wzorem dla wszystkich następnych combat box.

Zarys[edytuj | edytuj kod]

Combat box oparta jest na konstrukcji trójkąta. Za bombowcem prowadzącym lecą dwa kolejne bombowce, ale na innych wysokościach: jeden powyżej, a drugi poniżej bombowca prowadzącego.

Combat box przewidziano dla formacji o różnej wielkości:

Formacje bombowców Skład formacji Liczba bombowców
Formacja podstawowa 3
Squadron 4 x Formacja podstawowa 12
Group 3 x Squadron 36
Wing 3 x Group 108

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]