Charles Proteus Steinmetz
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 października 1923 |
| Zawód, zajęcie |
matematyk, inżynier elektryk |
Charles Proteus Steinmetz (właściwie: Karl August Rudolf Steinmetz; ur. 9 kwietnia 1865 we Wrocławiu, zm. 26 października 1923 w Schenectady, New York USA) – amerykański matematyk i inżynier pochodzenia niemieckiego. Pracował nad rozwojem technologii prądu przemiennego. Dokonał przełomowych odkryć w dziedzinie histerezy magnetycznej co umożliwiło projektowanie wydajniejszych silników elektrycznych[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się jako Carl August Rudolph Steinmetz. Jego ojcem był Carl Heinrich Steinmetz. Cierpiał m.in. na karłowatość, kifozę (potocznie zwaną garbem) oraz dysplazję stawu biodrowego. Uczęszczał do ekskluzywnego Städtisches Johannes-Gymnasium, gdzie ujawnił talent w dziedzinie matematyki i fizyki. Później studiował na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1883 r. uzyskał tytuł magistra. Tam też rozpoczął studia doktoranckie, ale policja wszczęła śledztwo w sprawie działalności socjalistycznej na uniwersytecie i w 1888 r. musiał wyjechać do Szwajcarii, żeby uniknąć aresztowania. Kiedy kończyła mu się wiza w 1889 r. wyemigrował do USA gdzie przyjął nazwisko Charles Proteus Steinmetz. Był współpracownikiem Thomasa Alvy Edisona[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marta Muszyńska: Charles Proteus Steinmetz. 2013-06-21.
- ↑ Ochab-Marcinek: Geniusz z Wrocławia. 2008-12-30.