CD14
CD14 (ang. cluster of differentiation 14) – białko, które wchodzi w skład nieswoistego układu immunologicznego. Ludzki gen kodujący CD14 znajduje się na chromosomie 5 w locus 5q31.3[1] [2].
CD14 występuje w dwóch formach:
- błonowej, związanej z błoną komórkową za pośrednictwem glikozylofosfatydyloinozytolowej „kotwicy” mCD14 (ang. membrane CD14). Obecny na powierzchni: monocytów, makrofagów, granulocytów i komórek dendrytycznych[3]
- i wolnej, rozpuszczalnej sCD14 (ang. soluble CD14), która powstaje albo przez odłączenie od mCD14 (48 kDa), albo przez wydzielenie z wnętrza komórki (56 kDa)[4]
Badania krystalograficzne wykazały, że CD14 ma strukturę zagiętego, monomerycznego solenoidu z hydrofobową N-końcową kieszonką[5].
CD14 został opisany jako pierwszy receptor rozpoznający wzorce.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Setoguchi, N. Nasu, S. Yoshida, Y. Higuchi i inni. Mouse and human CD14 (myeloid cell-specific leucine-rich glycoprotein) primary structure deduced from cDNA clones.. „Biochim Biophys Acta”. 1008 (2), s. 213-22, Jul 1989. DOI: 10.1016/0167-4781(80)90012-3. PMID: 2472171.
- ↑ DL. Simmons, S. Tan, DG. Tenen, A. Nicholson-Weller i inni. Monocyte antigen CD14 is a phospholipid anchored membrane protein.. „Blood”. 73 (1), s. 284-9, Jan 1989. PMID: 2462937.
- ↑ Jakub Gołąb: Immunologia. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2017, s. XXIII. ISBN 978-83-01-19450-5. OCLC 1005159380. (pol.).
- ↑ TN. Kirkland, S. Viriyakosol. Structure-function analysis of soluble and membrane-bound CD14.. „Prog Clin Biol Res”. 397, s. 79-87, 1998. PMID: 9575549.
- ↑ SL. Kelley, T. Lukk, SK. Nair, RI. Tapping. The crystal structure of human soluble CD14 reveals a bent solenoid with a hydrophobic amino-terminal pocket.. „J Immunol”. 190 (3), s. 1304-11, Feb 2013. DOI: 10.4049/jimmunol.1202446. PMID: 23264655.