C.J. Bolland
| Imię i nazwisko |
Christian Jay Bolland |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1971 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1988 |
| Wydawnictwo |
R&S Records, Internal, !K7 Records i inne |
| Strona internetowa | |
C.J. Bolland lub CJ Bolland, właśc. Christian Jay Bolland (ur. 18 czerwca 1971 w Stockton-on-Tees) – belgijski DJ, producent muzyczny i remikser brytyjskiego pochodzenia. Aktywny od końca lat 80.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 18 czerwca 1971 w Stockton-on-Tees w Anglii. Gdy miał trzy lata przeniósł się w rodzicami do Belgii; prowadzili oni w Antwerpii klub, w którym matka była didżejką. Dorastał słuchając muzyki elektronicznej, w tym utworów Jean-Michela Jarre’a[1]. Na początki kariery największy wpływ wywarła nowa belgijska muzyka undergroundowa lat 80., a zwłaszcza takie zespoły jak: Front 242, The Neon Judgement, Klinik, grające muzykę spod znaku new wave, electro i EBM[2]. W 1988 roku zaczął produkować nagrania, kiedy znajomy perkusista dał mu dostęp do odpowiedniego sprzętu[1]. Jego pierwsze próby muzyczne były emitowane w belgijskim programie radiowym Liasons Dangereuses. Złożyły się na nie cotygodniowe prezentacje domowych utworów demo. Pewnego dnia jego produkcje zostały wysłane do R&S Records, wytwórni techno z siedzibą w Gandawie, która ostatecznie zgodziła się podpisać kontrakt z muzykiem[2].
Profesjonalna kariera[edytuj | edytuj kod]
Pierwszym jego wydawnictwem pod szyldem R&S było nagranie „Do That Dance” z 1989 roku. Przez kolejne pięć lat nagrał szereg singli pod pseudonimami: The Project, Pulse, Sonic Solution, Ravesignal, Space Opera, Schism i CJ Bolland[2]. Jego EP-ka Ravesignal III z 1991 roku (a zwłaszcza pochodzący z niej utwór „Horsepower”) przyniosły mu rozgłos wśród nowej, światowej społeczności tanecznej[1]. W 1992 roku ukazał się jego debiutancki album, Fourth Sign, zawierający takie utwory jak „Camargue” i „Night Breed”, które okazały się punktem odniesienia dla muzyki elektronicznej lat 90., a dla niego samego stały się odskocznią do występów na całym świecie, od Japonii i Australii przez Europę po Stany Zjednoczone[2]. Jako producent muzyczny realizował w latach 1993–1994 nagrania takich wykonawców jak: Mundo Muzique, Dave Angel i Joey Beltram, a także remiksy, między innymi dla Orbitalu, The Prodigy, Svena Vätha, Westbama, Baby Forda i Tori Amos[1]. W 1995 roku wydał swój drugi album pod szyldem R&S, Electronic Highway[2]. W tym samym roku wytwórnia !K7 Records wydała jego didżejski mix DJ-Kicks: C.J. Bolland, który zapoczątkował jej serię DJ-Kicks[3]. Rok później opuścił R&S i podpisał kontrakt na 5 albumów z Internal/Polygram. Pierwszym z tych albumów był The Analogue Theatre z 1996 roku[2]. Spotkał się on z uznaniem krytyków[1]. Pochodzący z niego singiel „Sugar Is Sweeter”, przyniósł Bollandowi rozgłos na całym świecie dochodząc do 1. miejsca na liście Dance Club Songs tygodnika Billboard[4] i do 1. na liście Dance Singles w Wielkiej Brytanii[5].
W 2000 roku założył własną wytwórnię płytową Mole, by być wolnym jako muzyk i móc decydować, co i kiedy się ukaże[2]. W 2003 roku rozpoczął współpracę z Tomem Barmanem z belgijskiego zespołu dEUS w projekcie Magnus. W rezultacie powstał album The Body Gave You Everything (2004)[6].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie strony artysty na Discogs[7]:
Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]
- The 4th Sign (1992)
- Electronic Highway (1995)
- The Analogue Theatre (1996)
- The 5th Sign (2006)
- 500€ Cocktail (2009)
Albumy nagrane z innymi artystami[edytuj | edytuj kod]
- The Body Gave You Everything (2004) z Tomem Barmanem
EP-ki[edytuj | edytuj kod]
- The Ravesignal (1990)
- Ravesignal 2 (1990)
- The Ravesignal III (1991)
- Live at Universe 30-04-93 (1993)
- The Starship Universe E.P. (1995)
- Broken Showroom 1 (2012)
- The Fire (2020)
Miksy didżejskie[edytuj | edytuj kod]
- DJ-Kicks: C.J. Bolland (1995)
- Live @ LoveZoo (1996, kaseta)
- Style Stage 2 (Into The Techno) (1997)
- Genetic Vol.1 (...Mutations) (1998)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e John Bush: CJ Bolland. AllMusic. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g CJ Bolland. futureacid.be. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- ↑ Dean Carlson: DJ-Kicks – CJ Bolland. AllMusic. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- ↑ Billboard: C.J. Bolland | Dance Club Songs. billboard.com. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- ↑ Official Charts Company: C.J. BOLLAND songs and albums. officialcharts.com. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- ↑ Magnus. AllMusic. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
- ↑ CJ Bolland. Discogs. [dostęp 2024-05-16]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- CJ Bolland w bazie Discogs.com (ang.)
- C.J. Bolland w bazie IMDb (ang.)