Brachypelus rolandi

Brachypelus rolandi
Burlisch, Janak et Moravec, 2005
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze drapieżne
Rodzina	biegaczowate
Podrodzina	Scritinae
Plemię	Clivinini
Podplemię	Clivinina
Rodzaj	Brachypelus
Gatunek	Brachypelus rolandi

Brachypelus rolandi – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Scritinae i plemienia Clivini.

Opis

Powierzchnia ciała błyszcząco czarna. Aparat gębowy rdzawo-brązowy. Odnóża ciemnordzawobrązowe. Spód ciała błyszczący. Osiąga długość od 6,7 do 7,2 mm.

Głowa

Gładka, wypukła, o wyraźnej mikropunktacji. Tylna krawędź nadustka prawie prosta, poszerzona, o bocznych płatkach sterczących ku przodowi i lekko lecz widocznie oddzielonych przez umiarkowanie wypukłą płytkę nadczułkową. Poprzeczna bruzda bardzo głęboka. Bruzdy twarzowe głębokie i wąskie. Czułki paciorkowate o segmentach od 5 do 10 prawie kulistych. Labrum o 7 szczecinkach.

Tułów

Przedplecze nieco poprzeczne i niemal gładkie, pozbawione mikrorzeźby, z wyjątkiem wąskiego siateczkowania w rejonie bocznych krawędzi, tylko z wyraźnym mikropunktowaniem, raczej słabo wyniesione w widoku bocznym. Boczne obrzeżenie umiarkowanie szerokie i pełne. Boki umiarkowanie zaokrąglone, silnie zwężające się ku przodowi. Najszersze w ⅔ długości. Tylne kąty szeroko zaokrąglone. Pokrywy wypukłe, w obrysie prawie eliptyczne, najszersze przed połową długości, silnie opadające od podstawy ku szeroko-zaokrąglonym, bardzo słabo wystającym ramionom. Podstawa pokryw przed tarczką z wyraźnym, uszczecinionym punktem, wyraźnie połączonym z pierwszym rzędem pokryw (stria). Dwa zewnętrzne międzyrzędy, podstawa i wierzchołek pokryw siateczkowane. Grzbiet gładki z nieregularną mikropunktacją. Obrzeżenie szerokie z wyraźnym zębem barkowym. Rzędy pokryw słabo obniżone i umiarkowanie punktowane, zanikające ku wierzchołkowi. 3 rząd z pojedynczym, grzbietowym, uszczecinionym punktem w wierzchołkowej ¼ długości. Międzyrzędy umiarkowanie wypukłe w części wierzchołkowej i prawie płaskie u podstawy. Epipleury pokryw siateczkowane.

Odwłok

Sternity bez siateczkowania pośrodku. Ostatni widoczny sternit samic z wyraźnie do umiarkowanie głębokimi i gęstymi zawirowaniami, a samców raczej gładki. Aedeagus o środkowym płatku silnie zakrzywionym w wierzchołkowej ⅓ i słabo zakrzywiony w środkowej ⅓. Prawa strona jego części podwierzchołkowej raczej silnie wybrzuszona. Wierzchołek prosty, długi, wąsko-zaokrąglony w widoku grzbietowo-wierzchołkowym. Paramery o dwóch szczecinkach każda

Występowanie

Gatunek ten jest endemitem Madagaskaru.