Przejdź do zawartości

Bitwa morska pod Beachy Head

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa morska pod Beachy Head
wojna palatynacka
Ilustracja
Czas

10 lipca 1690

Miejsce

Beachy Head koło Eastbourne w południowo-wschodniej Anglii

Terytorium

kanał La Manche

Wynik

zwycięstwo Francji

Strony konfliktu
Francja Anglia,
Republika Holandii
Dowódcy
Anne Hilarion de Tourville hrabia Artur Herbert Torrington
Siły
70 liniowców i 5 fregat 56 okrętów (w tym 22 holenderskie)
Straty
311 zabitych, 811 rannych 7 okrętów
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
50°44′14,75″N 0°14′51,65″E/50,737430 0,247680

Bitwa morska pod Beachy Head – starcie zbrojne, które miało miejsce 10 lipca 1690 (30 czerwca według kalendarza juliańskiego) koło Beachy Head, przylądka w pobliżu Eastbourne, przy brzegu południowo-wschodniej Anglii podczas wojny palatynackiej.

Bitwa została stoczona pomiędzy flotą angielsko-holenderską dowodzoną przez hrabiego Artura Herberta Torringtona. Flota sprzymierzonych składała się z 56 okrętów, w tym 22 holenderskie tworzyły awangardę dowodzoną przez Cornelisa Evertsena. Wiceadmirał Ralph Delavall dowodził 12 silnymi okrętami tworzącymi ariergardę floty sprzymierzonych. Francuską flotą dowodzili Tourville (awangarda) oraz Victor d'Estrées (ariergarda) z 70 liniowcami i 5 fregatami w 10-kilometrowej linii z największymi okrętami w środku szyku. Chociaż Francuzi wygrali bitwę, nie wykorzystali zwycięstwa i nie zadali sprzymierzonym decydującego ciosu. Holendrzy i Anglicy stracili 7 okrętów, Francuzi – 311 zabitych i 811 rannych.