Bergmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bergmann
Ilustracja
Tramwaj historyczny Bergmann na ul. Wita Stwosza
Dane ogólne
Producent

Gdańska Fabryka Wagonów

Miejsce produkcji

Gdańsk

Lata produkcji

1927

Dane techniczne
Liczba członów

pojedynczy wagon

Długość

9700 mm

Szerokość

2150 mm

Masa

13 400 kg

Rozstaw osi w wózkach

3000 mm

Moc silników

2 × 45 i 46 kW

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

22

Liczba miejsc ogółem

30

Bergmann – powojenne oznaczenie tramwaju elektrycznego serii 245, wytwarzanego w 1927 roku w Gdańskiej Fabryce Wagonów (niem. Danziger Waggon Fabrik) i eksploatowanego w Gdańsku. Przed wojną zwany był potocznie z niemieckiego Heubuder, ze względu na eksploatowanie tych pojazdów dla nowo otwartej linii nr 4 z Centrum na kąpielisko Stogi (Heubude).

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Stanowisko motorniczego

Wagony typu Bergmann to jednoczłonowe, dwustronne i dwukierunkowe wozy silnikowe. Pudło wagonu osadzono na dwuosiowym podwoziu. Stanowisko motorniczego umieszczono na osłoniętym pomoście, a drzwi wejściowe są odsuwane. Wewnątrz zamontowano drewniane siedzenia z listewek – z jednej strony pojedyncze, z drugiej podwójne.

Wersje[edytuj | edytuj kod]

24 wagony z 1927 roku wyprodukowano w dwóch wersjach różniących się wyposażeniem elektrycznym:

  • pierwsza seria z wyposażeniem firmy AEG – silniki AEG-USL323a 2x45 kW (dostarczone przed pierwszym uruchomieniem linii na Stogi 1 lipca 1927)
  • druga seria z wyposażeniem firmy Bergmann – silniki Bergmann SL49n 2x46 kW (dostarczone jesienią 1927)

Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]

Tramwaje te wprowadzono do eksploatacji w roku 1927 w związku z otwarciem linii do kąpieliska w dzielnicy Stogi. Eksploatowane były do początku lat 70. XX wieku i poddawane modernizacjom (m.in. poprzez montaż wyposażenia elektrycznego z tramwajów Konstal 4N).

Pod koniec lat 80. XX wieku dzięki staraniom gdańskich miłośników komunikacji doprowadzono do odbudowy wagonu z drugiej serii produkcyjnej, wycofanego 31 marca 1973. Wyposażenie elektryczne i silniki pochodzą z wagonu 4N, oraz pantograf z Konstal 105N, ale odtworzony wygląd zewnętrzny odpowiada początkowemu okresowi eksploatacji. Historyczny wagon oznaczony numerem 266 uczestniczy w przejazdach okolicznościowych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]