Bartłomiej Golka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartłomiej Golka
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1934

Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: masowe komunikowanie, medioznawstwo, systemy medialne
Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Warszawski; Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych; Instytut Dziennikarstwa

Bartłomiej Golka (ur. 1934[1]) – polski medioznawca, profesor doktor habilitowany w dziedzinie nauk społecznych, specjalista w zakresie zagranicznych systemów medialnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był wykładowcą i profesorem zwyczajnym w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, wykładał też w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu[2]. Pełnił na Uniwersytecie Warszawskim funkcję dziekana Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych (1978–1981) i przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Dziennikarstwa, jest autorem kilku dzieł literackich oraz wielu dzieł naukowych, m.in. monografii na temat systemów medialnych w Stanach Zjednoczonych i we Francji[3]. Uważany jest za polskiego pioniera badań nad zagranicznymi systemami medialnymi[4].

Wśród wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się: Ewa Stasiak-Jazukiewicz (1982), Radosław Sajna (2005)[2].

Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 70. był I sekretarzem POP PZPR na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Golka, Bartłomiej‏ ‡d (1934- )‏ [online], viaf.org [dostęp 2022-01-28].
  2. a b Prof. dr hab. Bartłomiej Golka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-01-27].
  3. [wyniki wyszukiwania] [online], Biblioteka Narodowa.
  4. R. Sajna, Media w Hispanoameryce w perspektywie komunikowania globalnego, Bydgoszcz 2013.
  5. E. Gierek serdecznie przyjmowany przez młodzież akademicką i pracowników naukowych wyższych uczelni Warszawy, „Dziennik Bałtycki” nr 15/1978 z 19 stycznia 1978, s. 1